Ægir - 01.01.1917, Síða 18
ÆGIR
13
ist á vertíðinni 1916, var fyrir hendi
fiskforði, er nam rúmum 5,000 tonnum.
Félagið »Frakkneski þorskurínn og
þurkunin í Fécamp« og stjórnarráð fisk-
verzlunarinnar í Bordeaux hafa borið
sig upp undan væntanlegum erfiðleikum
við sölu í Frakklandi og sótt um heim-
ild til að flytja út alt að 1,500,000 kg af
fiski, er vegi minna en 1 kg (papillons),
og hafa fyrirfram Iieitið því, að gera
enga kröfu til nokkurra útflutningsverð-
launa.
I raun og veru er það svo, að þótt í
sumum héruðum landsins sé sózt eftir
stórum fiski, þá -er í öðrum tekinn smá-
fiskurinn, og á þessum hallæristímum
myndi fólk hvervetna feginshugar sætta
sig við smáfisk með vægara verði. Og
það, sem kom áðurgreindum félögum
til þess að beiðast útflutningsleyfis, var
ekki kaupendaskortur, heldur var það
hagnaðarvonin, jafnvel á ófriðartimun-
um.
Tollmálanefndin hefir þó — þvi miður
— rekið sig á það, að landstjórnin hefir,
reyndar samkvæmt úrskurði nefndar, er
skipuð var milli ráðuneyta til þess að
fjalla um linun á útílutningsbanni, þ. 4.
mai 1916, fallist á málaleitanir greindra
félaga með þeim eina fyrirvara, »að út-
flutningurinn megi ekki ná til annara
landa en Spánar, Ítalíu, Grikklands,
Egyftalands og Portúgals«.
Þegar heildsalarnir hafa látið þurka
fiskinn fyrir söluna, eins og hér segir,
skifta þeir honum í flokka (stóra, meðal
og litla) og láta svo af hendi við smá-
salana, sem oftast eru matjurtasalar,
þann flokk, sem beðið er um. Fiskinn
selja þeir þurkaðan, í umbúðum og hæf-
an til burtflutnings. En smásalarnir se ja
almenningi þurkaðan fisk eða afvatnað-
an, er hann hefir legið stuttan tíma í
bleyti.
Ef menn vilja bera saman fiskverðið
innbyrðis, er að líta á meðferð fisksins.
Fiskurinn frá íslandi, sem fluttur er i
tunnum af fiskimönnum frá Dunkerque-
Gravelines, er t. d. í allmiklu gengi. Enn-
fremur kemst fiskur sá, sem kallaður er
primeur, þ. e. kemur fyrst á markaðinn,
í tiltölulega hátt verð, og oft er það, að
ef útgerðarmaðurinn verður þess vísari,
að skip hans hafa aflað vel i vertíðar-
byrjun, þá sendir hann flutningsskip
(chasseur) eftir fiski, er kominn verði á
markaðinn áður en sjómenn koma. Og
loks er úrvalsfiskur seldur hærra verði
en heildin.
í verðlista matjurtasala veturinn 1913
—1914 má sjá fiskverðið í París, eftir
gæðum og stærð:
Smáfiskur frá íslandi 1 fr. 30 hvert kg
meðalfiskur » » 1 » 40 » »
stór fiskur » » 1 » 60 » »
framhluti.................2 » 80 » »
afturhluti................1 » 00 » »
Skýrslur fiskiveiðaskrifstofunnar (Of-
fice de péche) hafa birt vikulega, frá því
í júlímánuði 1914 meðalverð á helzlu
þorsktegundunum á mismunandi mörk-
uðum í Frakklandi. Á markaðinum í
París er miðað við gangverð á meðal-
fiski. í skýrslum þcssum viljum vér sér-
staklega vekja athygli á verði eins kg af
söltuðum fiski á ýmsum tímum fyrir og
um ófriðinn:
í júlí 1914: í Bordeaux 50 centimes; í
Tours 90 cent.; í Montauban 1 fr.;
í Evreux 1 fr. 75.
í febrúar 1915: í Bordeaux 1 fr. 20; í
París 1 fr. 25; í Montceau-les-Mines
1 fr. 60; í Saumur 2 fr.
í júli 1915: i Paris 1 fr. 40; í Cognac 2
fr.; i Saumur 2 fr.
í nóvember 1915: i Bordeaux 1 fr. 85;
í París 1 fr. 90; í Montauban 2 fr.;
i Tours 3 fr.