Ægir - 01.02.1918, Blaðsíða 14

30
ÆGIR
ast á, er hún að minu viti, þess verð að
henni sé gaumur gefinn.
Yíðast hvar er fiskur nú breiddur á
grjótreíti eða malarkamba. Breiðslusvæði
eru helzt valin, þar sem náttúran sjálf
hefir búið þau til. En víða eru þau líka
gerð með ærnura kostnaðl, og grjótið i
þau flutt að langar leiðir.
Margir nota lika trégrindir til fisk-
Tvær raðir af staurum eru settar nið-
ur og höfð 5 fet milli raðanna. Bilið
milli stauranna í röðunum er 5—6 fet.
Langbönd eru fest á staurana; bezt að
gera það með þvi að smeygja þeim i
klofa á staurunum, eru þau þá laus og
hægt að taka þau upp á veturna. Þetta
má nefna breiðslugrind. Þær má svo setja
uiður hverja við hliðinni á annari með
þurkunar, þannig, að staurar eru reknir
niður, milli þeirra festir bitar og á bit-
ana negldar trégrindur, sem fiskurinn
er breiddur á. Hin siðari ár hata menn
haft virnet i stað trégrinda. Eins og grind-
ur þessar hafa alment verið gerðar hing-
að til. hefir enginn vinnusparnaður orð-
ið að notkun þeirra, og oftast munu
þær verða dýrari en grjótreitir. En þess-
ar grindur má gera þannig úr garði, að
mikill vinnusparnaður verði að.
3—4 feta millibili. Nú eru gerðar vir-
börur eins og þær, sem sjást á mynd-
inni; þær eru 7 feta langar auk 6
þumlunga handfangs á báðum endum. í
þeim eru þrjár þverslár. Milli enda-
slánna og út á hliðarnar er strengt venju-
legt girðinganet úr vír, 35 þumlunga
breitt (1 Yard). Þá eru börurnar bún-
ar. Þessi börustærð hefir, eftir itrekað-
ar tilraunir, reynst hentugust. Efni i lang-
böndin er hentugt úr 3X2" plönkum,