Ægir - 01.02.1918, Blaðsíða 9
ÆGIR
25
raddir heyrist um endurbætur á leiðum
og lendingum og jafnvel um nauðsyn
hafna. Að skaganum leggja hinar feiki-
þungu Atlanshafsöldur langt sunnan úr
höfum og kemur með ómælanlegu afli
UPP að ströndinni, rótandi öllu fjöru-
borði sem ekki er bjargfast, gerir hún
öllu fjöruborði sömu skil frá Vestur-
horni með allri suðurströndinni vestur
að Garðskaga og að meðtöldum Akra-
nesskaga. Mörg af þessum fiskiverum eru
fremur fámenn mestan hluta ársins, þótt
a vertiðinni talsverður útvegur sé rekinn
þaðan, anna því oft ekki þessir fáu heim-
ilisföstu menn að halda við lendingum
sinum, sem allvíða eru ekki annað en
geilar í kletta, sem smásteinum hefir
verið rutt úr, til að koma upp og ofan
skipum sinum, þegar gott er sjólag. Fyr
a timum þótti sjálfsagt að vör væri und-
an hverjum bæ, en aukinn útvegur stærri
skipa og meiri vöruflutningar hafa breytt
þessu þannig, að nú þykir og er nauð-
synlegt að eiga að minsta kosti eina góða
|endingu í hverju fiskiveri, sem hægt sé
1 öllu bærilegu veðri að afgreiða skip
yið, til að á öllum tíma árs að geta veitt
*nóttöku skipum þeim, er vörur flytja og
lent með afla sinn.
hún hin fyrsta lending á Suðurnesjum,
sem lagfærð var í þessu augnamiði var
sVarós« um 1885; lagði landssjóður þar
úokkurt fé fram til þessa, en af svo
skornum skamti, að hætta varð við hálf-
gert verk, og svo ilt eftirlit með viðhaldi
verksins, að nú sjást naumast nein vegs-
Unimerki eftir, þó má geta þess að sund-
vörðurnar standa enn, með ómyndar
ijóstýrum sem kveikja á, ef búist er við
að róðrarbátar séu á sjó.
Þá kemur næst, eftir því sem mér er
kunnugt. bátabryggja í Steinsvör á Akra-
nesi, var það mjög góð lendingabót með-
an stundaður var sjór að eins á opnum
bátum, en eftir að vélabátaútvegur kom
þar, er þessi bryggja algerlega ólullnœgj-
andi og hættuleg vélbátum: er því lifs-
nauðsyn fyrir þetta kauptún, að koma
sér upp bryggju í Lambhússundi hið
allra fyrsta og væri óskandi. að hrepps-
nefnd kauptúnsins væri skipuð svo hygn-
um mönnum, að þeir tækju þetta mál
að sér og fylgdu þvi fram með dugnaði,
kauptúninu til tekna, sóma og þæginda.
Þrátt fyrir það, þótt Varós á sínum
tíma hafi verið álitinn bezta lending i
Garði, er nú á seinni árum búið að end-
urbæta Gerðavör svo mikið, að deildin
áleit heppilegra að gera lendingarbót þar,
heldur en í Varós, og verð eg að telja
það alveg rétt athugað. Hve mikil nauð-
syn sé á þessu fyrirtæki sýnir bezt vöru-
magn það, sem flyzt að og frá Gerðum,
þrátt fyrir hina mjög óþægilegu lendingu,
sem þeir eiga við að búa nú. Vona eg
að hreppsnefnd þessa hrepps lánist að
koma þessu verki í framkvæmd hið fyrsta,
og efast eg ekki um greiðan gang máls-
ins hvar sem leitað er stuðnings, þar
sem Garðurinn er og hefir verið aflasæl-
asta fiskiver Suðurkjálkans.
Um bryggjugerð Keflavíkur vil eg geta
þess, að þetta mál hefir lengi verið á
dagskrá í hreppnum og áður gerðar á-
ætlanir að bryggju á þessurn stað, en
sökum þess hversu útvegurinn hefir
breyzt síðan, frá árabátum í vélbáta, var
nauðsynlegt bæði að velja annað bryggju-
stæði og sömuleiðis að hafa bryggjuua i
öðru sniði fyrir þennan útveg. Hafa út-
vegsbændur átt mjög ervitt með að koma
afla sínum á land síðustu ár, sökum ó-
nauðsynlegrar meinbægni viðkomandi
lóðareiganda, eftir því sem skýrt hefir
verið frá, og því aðalnauðsyn fyrir sjó-
menn yfirleitt, að hreppurinn eignist
hryggju ti) almennra afnota.