Ægir - 01.04.1922, Blaðsíða 5

ÆGIR
39
orðið að þvi, sem farið er fram á og
hvert tjón, sé því ekki sint.
Öllum áskorunum, sem beint er til
stjórnar Fiskifélagsins ætti að fylgja út-
skýring á því, sem framkvæma þarf og
það er nóg fundarefni, að menn komi
sér saman um, hvernig sú skýrsla sé úr
garði ger og því greinilegri sem hún er,
því betri árangurs má vænta. Sem dæmi
má taka hér:
»FiskideiIdir í Keflavík og Garði, skora
á stjórn Fiskifélagsins, að stuðla til að
strandgæslubátur sé á verði í Garðsjó á
komandi vertíðcc.
Kæmi slík áskorun án nokkurra skýr-
inga, þá hlýtur hún að hafa minna gildi
en ef henni fylgdi skýring, eins og t. d.
þessi.
Jafnframt þessari áskorun sendum við
stjórninni eftirfylgjandi
Greinargerð.
»Yfirgangur botnvörpuskipa er nú svo
mikill í Garðsjó og veiðafæratap svo, að
menn hafa undanfarið ekki treyst sér til
að halda við netum og lóðum, sem þess-
ir gestir eyðileggja og sópa í burtu fyrir
okkur fiskimönnum. Og þar eð alt er til
bátaúthalds þarf, er svo dýrt, er afleið-
ingin sú, að nú standa mörg skip uppi.
í fyrra gengu héðan 30 róðrarskip, með
6—7 mönnum hvert, en nú munu ekki
fleiri en 15 þeirra ganga vegna þess,
sem áður er sagt.
Á 15 skipum hafa atvinnu um 100
menn og reikna má, að hver maður hafi
fyrir 3 að sjá. Er hér þvi um að ræða,
hjörg handa 300 manns. Fiskur sá, sem
þessi 15 skip mundu afla er ágiskaður
0000, með hliðsjón af meðaltali næstu
ára á undan. Þeim afla verður því ekki
oáð. Vinna við verkun hans er töpuð
ásamt mörgum þeim hlunnindum sem
róðrarskip færa heimilum.
Ressar ástæður ættu að benda á hina
brýnu nauðsyn, til þess að stjórn Fiski-
félagsins geri alt, sem í hennar valdi
stendur, til þess að tala máli okkar, svo
að þetta komist sem fyrst í framkvæmd«.
Skýring lík þessari mundi vekja frek-
ari eftirtekt en áskorunin einsömul, og
væri svo um hvert efni sem er.
Menn á staðnum vita alt betur en þeir
fjarverandi og þeir verða að skýra frá
sem vita, og góð greinileg skýrsla um
málefni, getur komið því á þá leið, sem
dugar.
Það eru liðin nokkur ár, siðan félags-
maður einn utan af landi kom á skrif-
stofu Fiskifélagsins og gat þess meðal
annars, að erindreki hefði aldrei til sinn-
ar deildar komið og að þeir kynnu ekki
að halda fundi. Heilbrigð skynsemi sér
ástæðuna.
Kunningjar og vinir koma saman til
að ræða málefni sín og verða alt i einu
að breyta sér í alt aðra menn en þeir
eru, af því það er nefndur fundur. Rann-
ig getur enginn sagt álit sitt nema að
segja: Fundarstjóril Má ég hafa orðið
næst.
Svo á að standa upp, leika speking og
þá gleymist margt, en þingheimur starir
á ræðumann og hann finnnr hina hei-
lögu skyldu, sem nú hvílir á sér, að
koma öllu þvi, sem hann hefir í höfð-
inu út, rétt og skipulega og nær sér svo
ekki næsta klukkutímann eftir áreynsl-
una.
Svo stendur næsti maður upp og rifur
alt niður sem hinn sagði, og þannig er
vegið salt alt kvöldið, þangað til allir
eru orðnir leiðir, gott ef óvinátta er ekki
afleiðingar og útkoma fundarins = 0.
Hvernig væri það, ef Fiskifélagsmenn
kæmu saman eins og þeir eru, góðir
nábúar, frændur og vinir, kveiktu í píp-
unni sinni, fengju sér kaffisopa og ræddu