Ægir - 01.04.1922, Blaðsíða 20

54
ÆGIR
sig dálítið og gefur eftir, án þess þó að
sleppa tökum, en við það kippa rifin
sér, og brjósthol sjúklingsins vikkar.
Þannig er haldið áfram að þrýsta og
gefa eftir á víxl með 4—5 sek. millibili.
Með öðrum orðum, lifgandinn lýtur
áfram og réttir sig, þjappar að og gefur
eftir tólf til íimtán sinnum á hverri min-
útu, án þess að nokkurt hlé sé á hreif-
ingunum.
Með þessum hætti fara íram loftskifti
í lungunura engu síður en við eðlilega
öndun. Loftið hverfur úr lungunum í
hvert skifti sem þjappað er að sjúklingn-
um, en sogast inn í þau aftur, þegar
gefið er eftir.
Æfingum þessum skal haldið áfram,
unz sjúklingurinn tekur að draga and-
ann sjálfkrafa. En stundum kemur það
fyrir að öndunin hættir aftur eftir stutta
stund, verður þá að hefja öndunaræfmg-
ar að nýju.
Á meðan verið er að koma öndun af
stað, er það æskilegt, ef aðrir menn eru
við hendina, að þeir vefji hlýjum dúk-
um um likama sjúklingsins og einnig
selji heitar flöskur við iljar honum og
hlýji honum með strokum. En lifgandi
sjálfur skal hvorki um það hugsa að
færa sjúklinginn úr fötum, þótt blaut
séu, né heldur gefa honum inn styrkj-
andi meðöl, fyr en eðlileg öndun er
hafin.
Að greiða fyrir blóðrás og auka hita.
Þegar eðlileg öndun er hafin, skal
öndunaræfingum hætt. Er þá sjúklingur-
inn lagður á bakið, og reynt að greiða
fyrir blóðrásinni og auka líkamshitann.
Skal byrja á því að núa allan likam-
ann með klútum, flóneli eða öðru sem
fyrir hendi er.
Gæta skal þess að strjúka ávalt upp
eftir örmum og fótleggjum, og yfirleitt
skulu allar strokur stefna til hjartaus,
svo blóðið safnist þangað. Strokunum er
haldið áfram, einnig eftir að sjúklingur-
inn hefir verið færður i þur föt eða
vafinn ábreiðum.
Flutningur sjúklings og frekari meðferð.
Þegar sjúklingurinn er tekinn að draga
andann sjálfkrafa, skal reynt sem fyrst
að koma honum i húsaskjól og halda
þar áfram að auka líkamshitann, með
þvi að leggja heita dúka á kvið sjúkl-
ingsins upp við bringubeinið, og heitar
vatnsflöskur eða iljaða steina í handar-
krikana, millum læra honum, og við
iljarnar. Gæta verður þess, að brenna
ekki sjúklinginn með þessum vermitækj-
um. Skal vefja þau innan i dúka og
reyna fyrst á sjálfum sér hvort þau séu
hæfilega heit. Ef sjúklingnum er sárt eða
erfitt um andardrátt skal leggja heitan
bakstur (grjónabakstur) við brjóst hon-
um.
Eftir að eðli og öndun er hafin skal
gefa sjúklingnum teskeið af volgu vatni
til þess að reyna, hvort hann geti kingt.
Ef svo er, og sjúklingurinn hefir ekki
svima, er gott að gefa honum ögn af
víni i heitu vatni, tei eða kaffi. Láta
skal sjúklinginn liggja og auka honum
svefn með meðölum.
Fyrst i stað þarf að hafa nákvæmar
gætur á sjúklingnum, að hann ekki
hætti að anda.
Loftrás.
Þegar sjúklingnum hefir verið komið
í húsaskjól, skal veita inn nægu lofti og
forðast að hafa mannþröng um sjúkl-
inginn.