Ægir - 01.06.1949, Qupperneq 16
102
Æ G I R
manns. Vextirnir skulu þó ekki greiðast
út fyrr en greitt hefur verið a. m. k. 30%
af upphaflegum lánum vegna bygginga fé-
lagsins.
13. gr. — Markmið með sjóðstofnunum
þessum er það, að gera félaginu kleift að
eignast hús, vélar og nauðsynleg tæki, ti!
þess að koma í framkvæmd þeim tilgangi
sínum, sem þessi lög fyrr greina.
14. gr. — Gangi félagsmaður úr félag-
inu, skal gera reikninga hans upp, svo
fljótt sem auðið er. Eigi á hann kröfu á
neinni útborgun af inneign sinni, fyrr en
gert er út um þær skuldbindingar, sem
hann hefur tekið á sig sameiginlega við aðra
félagsmenn. Félagið greiðir aðeins þann
hluta eignar félagsmanna í séreignarsjóði,
sem er i vörzlu þess í handbæru fé eða
verðbréfum, sem félagið getur látið af
hendi. Hafi félagsmaður selt bát sinn og
gengið úr félaginu, er honum heimilt, að
selja kaupanda bátsins sinn hluta i sjóð-
um félagsins. Notfæri hann sér ekki þá
heimild, er félaginu skylt, að greiða að
lágmarki innlánsvexti banka af þeim inn-
eignum hans, sem ekki hafa verið greidd-
ar út, samanber að ofan. IJtborgun úr
sameignarsjóði fer aðeins fram: 1) Við
andlát félagsmanns. 2) Við brottflutning.
3) Við brottrekstur úr félaginu. 4) Verði
lelagsmaður gjaldþrota. Hlut sinn í sam-
eignarsjóði má félagsmaður aldrei veð-
setja og hlut sinn í séreignarsjóði því að-
eins, að félagsstjórn samþykki.
15. gr. — Séreignarsjóði félagsmanna
má greiða út eftir tillögum félagsstjórnar,
þegar hagur félagsins leyfir, enda sé það
samþykkt með % hluta mættra atkvæða
á lögmætum aðalfundi.
16. gr. — Úrsögn úr félaginu skal vera
skrifleg og komin i hendur félagsstjórnar
fyrir 1. október ár hvert (þó getur eng-
inn sagt sig úr félaginu fyrir 1. október
1948).
17. gr. — Brot á samþykktum félagsins
varða sektum, sem félagsstjórn ákveður,
cða jafnvel brottrekstri, ef brot er veru-
legt og stjórninni finnst ástæða til. Þess-
Magnús Kr. Magnússon:
Þitt annaá heimili.
Ef einhver spyr: „Hvar er heimili þitt“?
þá muntu sjálfsagt nefna númer eða nafn
á því húsi, sem þú sefur og' borðar i. Þér
mundi aldrei detta í hug að nefna þann
stað, þar sem þú vinnur mest allt ævistart
þilt, „vinnustaðinn".
Mjög margir verkamenn álíta vinnustað-
inn sér óviðkomandi að öðru leyti en því,
að þar þéna þeir peninga, sem eru þeim
nauðsynlegir til þess að geta borðað og
sofið á vistlegum stað. Þeir hugsa með
kvíða til þess að jmrfa að byrja á morgn-
ana og híða óþreyjufullir eftir því að
vinnudagurinn sé úti.
Allir reyna að útbúa heimili sín jiannig,
að þeir geti lifað jiar hamingjusömu Iifi>
öll umgengni er vönduð jiar svo sem mest
má vera. En hvers vegna umgengst þetta
sama fólk vinnustað sinn þannig, að bæði
þeim sjálfum og öðrum er það til stór
óhagræðis.
Eg hef séð tvo menn, sem unnu sams
um ákvörðunum félagsstjórnar má vísa
til endanlegs úrskurðar almenns fundar í
félaginu.
18. gr. -—- Félaginu má slita, ef % hlut-
ar samanlags atkvæðamagns félagsins sam-
þykkja það á aðalfundi.
19. gr. — Verði félaginu slitið, skal
gera reikninga jiess upp að fullu og gera
sérstaklega upp sameiginlegar skuldbind-
ingar félagsmanna, áður en endanleg reikn-
ingsskil eru gerð. Eignum félagsins skal
ráðstafa til sölu af skilanefnd, sem að öðru
leyti framkvæmir reikningsskilin og netto-
andvirði eignanna skal skiptast upp milh
félagsmanná i réttu hlutfalli við bókaðar
eignir þeirra hjá félaginu.
Skilanefnd skal kosin á þeim fundi,
sem félagsslitin samþykkir. í henni skulu
vera 5 menn.