Ægir - 01.06.1949, Síða 45

Æ G I R
131
■*U9> að síldinni undanskilinni, sem er vegin upp úr sjó.)
. k’eyzla lnnanlands, hg Ileitu- frysting kg Sildarbræðsla, kg Samtals júní 1949, kg Samtals jan.-jún! 1949, kg Samtals jan.-júni 1948, kg Samtals jan.-júní 1947 kg Nr.
11 418 » » 912 441 1 690 347 1 878 611 1 387 898 1
1 921 » » 252 108 566 195 564 016 449 603 2
» » » 132 145 218 283 168 276 9 761 3
» » » 26 858 40 445 9 495 2 569 4
» » » 1 945 62 695 24 840 21 699 5
9 054 » » 111 263 460 265 609 874 341 755 6
374 » » 2 900 53 404 67 084 50 978 7
190 095 » » 13 646 022 123 614 953 114 792 750 130 782 042 8
128 213 » )) 1 594 903 11 074 608 9 465 789 9 559 416 9
» » » 229 938 3 217 066 3 266 058 3 904 191 10
45 680 » » 2 560 996 5 589 968 6 406 921 3 218 600 11
140 » » 824 873 5 620 067 3 930 855 1 844 899 12
4 158 » » 3 436 11 1 11 086 890 13 808 776 7 192 871 13
» » » 30 053 747 128 332 539 319 437 14
» » » » 670 000 91 756 089 12 029 330 15
391 053 » » 23 762 556 » »
1 781 390 670 000 Ö » 164 712 314 » »
1 463 050 12 600 88 510590 » » 247 081 973 »
1 256 515 276 561 10 897 980 » » » 171 115 049
anburðar má geta þess, að meðalverðlag er
nú 54 sinnum hærra en 1938. Á árunum
1945—46 var olíuskammturinn, sem útveg-
urinn fékk, svo lítill, að fiskiflotinn gat
aðeins stundað veiðar 6—7 daga í mánuði.
A árunum 1947—48 jókst olíuskammturinn
til muna, en að dómi fiskimannanna er
verðlag á olíu allt of hátt. Olíukílóið kostar
nú 43 lírur, en hæfilegt þykir að áætla, að
það þurfi 1 kg af olíu til þess að veiða
1 % kg af fiski.
Því er haldið fram, að þjóð, sein á 8500
km langa strönd að sjó og þarf að fæða 2
milljónir atvinnuleysingja geti ekki leyft
sér þann munað að flytja árlega inn 100
þús. smál. af fiskafurðum fyrir 15—20
miljarða líra. Á viðfangsefni það, sem bíð-
ur sjávarútvegs ítala, má ekki eingöngu lita
frá því sjónarmiði, að 100 þús. menn geti
veitt 100 þús. smál. af fiski á ári. Þetta við-
fangsefni verður að athuga með aðrar for-
sendur í huga.
Grein sú, sem þetta er tekið úr, og upp-
haflega hirtist í dagblaðinu „T1 Gílobo“ 2.
febr. síðastl., endar á þá leið, að skatta-
ívilnanir, verðlækkun á olíu, viðunandi
samkomulag við Jugoslava og Frakka, lán-
veitingar til útgerðarinnar, hetra skipulag
á dreifingu framleiðslunnar og loks tak-
mörkun á innflutningi sjávarafurða geli
enn komið í veg fyrir eyðileggingu italsks
sjávarútvegs.
Þess má geta, að ítalir hafa í margar
aldir flutt inn mikið af sjávarafurðum og
neyzla á fiskmeti hefur aukizt þar lil stórra
muna undanfarnar tvær aldir. Oft hafa
ítalir tekið kipp með það fyrir augum að
reyna að verða sjálfum sér nógir með
fiskmeti, en jafnan hefur þó skort mjög
mikið á, að þeim hafi tekizt það, og í
nokkra áratugi hafa þeir ekki verið jafn-
fjarri þvi marki og nú. Það er því senni-
legt, að íslendingar eigi enn eftir að sitja
lengi og í auknum mæli að fiskmarkaði
ítala.