Ægir - 01.03.1979, Qupperneq 40

Nýjasla lœkni í laxamerkingum hefur gen kleift
að fá raunhœfar endurheimtutölur í hafbeitar-
tilraunum.
Laxinn hefur svo sterka átlhagavisi að hann gengur jafnvel 1
vatnsfall á stærð við hæjarlæk.
sem kviðpokaseiðum eða sumarseiðum. Þetta hefur
þann kost að spara kostnaðarsamt eldi, en jafn-
framt þann ókost, að ekki er hægt að stjórna eða
sjá fyrir fjölda sjógönguseiða ef aðrar tegundir
laxfiska þrífast í vatninu.
Hagkvæmni hafbeitar
Það leikur enginn vafi á því að hægt er að
útfæra hafbeit laxa með hagnaði á íslandi. Mögu-
leikar á Suðvesturlandi liggja ljóst fyrir en árangur
byggist fyrst og fremst á notkun fyrsta flokks
gönguseiða og réttra sleppiaðferða. Á hinn bóginn
getum við ekki farið troðnar slóðir í þessu efni.
Hafbeit með Kyrrahafslax er á byrjunarstigi og
möguleikar til hafbeitar með Atlantshafslax í
nágrannalöndum okkar eru nær engir, vegna
gengdarlausrar sjóveiði. Við verðum því að þróa
þessa grein fiskræktar frá byrjun og yfirstíga þa
erfiðleika sem á vegi verða.
Ýmsir erfiðleikar eru samfara því að gera haf-
beitartilraunir á afskekktum landssvæðum. Þeit
helztu eru: Notkun heppilegra laxastofna fyrir við-
komandi svæði, ratvísi laxanna í efnasnauðar og
laxlausar ár, kostnaður við seiðaflutninga frá eldis-
stöðvum, sem að öllu jöfnu eru fjarri sleppistöðum-
svo og dreifing og sala endurheimta laxa. Lækka
þarf framleiðslukostnað gönguseiða með því að
byggja stærri eldisstöðvar sem þurfa lágmarks-
vinnuafl.
Þróun hafbeitar á íslandi er óhjákvæmilega dýr
og hugsanlegt er, að leita þurfi til erlendra
sjóða eða stórfyrirtækja um fjármagn. Möguleik'
arnir eru fyrir hendi og það eru aðeins tæknile?
vandamál sem þarf að leysa til að laxabúskap111
verði arðvænleg atvinnugrein.
Á
156 — ÆGIR