Ægir - 01.06.1980, Qupperneq 23

nettinum öllum með allri hinni iðandi marg-
reytni innri og ytri áhrifa. Líkingakerfi það, sem
er kallast veðurfarslíkan, er grundvallað á eðlis-
ræðilegum útskýringum aflfræðinnar og varma-
ræðinnar. Grundvallarlíkingarnar lýsa samhengi
°8 breytingum á massa, skriðþunga (mom-
er>tum), orku og raka og einnig hreyfingu efnis-
'ns' Líkingar þessar, sem notaðar eru til að lýsa,
lnru almennu hringrás andrúmsloftsins, eru sjö
talsins, en ekki skal hér farið nánar út í mjög mikil-
|æg tæknileg atriði í sambandi við lausn þeirra.
■Kan er m.ö.o. svo og svo mörg atriði, sem hafa
yenð rnæld eða reiknuð út, og síðan tengd saman
1 eir>a heild.
Veðurfræðingar hafa alla tíð átt í miklu basli við
að mata spálíkön sín með nógu nákvæmum upplýs-
ingum um ástand andrúmsloftsins á stóru svæði,
t.d. víðáttumiklum hafsvæðum. Þótt líkanið sjálft
væri fullkomin eftirlíking af veruleikanum mætti af
þessum sökum alltaf búast við skekkju í útkom-
unni, þ.e.a.s. í spánni.
En hvað kemur þetta hafís við? í stuttu máli má
segja, að vísindamenn geri sér nokkrar vonir um,
að með tíð og tíma verði hægt að hamra saman
nothæft tölvulíkan af lofthjúpi jarðar og ekki nóg
með það: annað yrði smíðað af úthöfunum, en
síðan yrði allt lagt saman í eitt, viðamikið og marg-
slungið líkan af lofthjúpi og úthöfum með víxl-
áhrifum þeirra og innbyrðis breytingum. Víxláhrif
hafs og lofts eru fjölþætt og fer í sífellu fram
ÆGIR — 327