Ægir - 01.06.1985, Qupperneq 15

fisk íV°[.Ur á sta^'nn °8 tóku salt-
Vnr' skiP‘um fyrir varninginn.
Þafi Peir kallaðir „spekúlantar".
bai iVar Verslun Lefoliis á Eyrar-
fleirj3 Sern ^rst 8er^' þetta, en
levti |5'|U e>nr>ig tiI. Umsama
a6 s k)uus-verslun í Keflavík
Crinrl?,'!3 skiP eftir saltfiski, sem
í ve l 'k!n§ar höfðu tekið útfyrir
var ,rS Uninni um veturinn. Loks
Rpv,msvitamikill kaupmaður frá
^avík, Copeland að nafni,
CrinH S a8num og sendi skip til
hafa avikur ettir fiski. Það mun
C0DprerÍð UPP úr samstarfi við
á fot verslun var loks sett
C r' rindavík. Það gerði Einar
JámpfSSOn fra Carðhúsum í
Verd,erÖarstaðahverfi, en þar var
dafnp^ 'H sta^sett. Verslun Einars
andi - 'Vei'°8 varð hann allsráð-
eftir -!ijersilJn ' Crindavík nokkru
aratue ^ uQt °8 allt fram á ffórða
0DnJ. aldannnar. Árið 1932
Verd 1 SVO Ólafur Árnason
0pSiUn 1 Crindavík.
haetfj'i f f9f° taka við nútíma-
málum 'skverkun og verslunar-
inn tilb|omenn le88ja afla sinn
rrieð erkunarstöðva og verslun
versl nauðsynjar aðskilst fisk-
vers|in' S'ðan hefur kaupfélags-
brým.i Sfð Crindvíkingum fyrir
ynustu þörfum.
Véfbátar
24bátnf’Um f92tf voru gerðir út
Mi||j ar'Cnndavík, alltáraskip.
úteerfs - og 1924 var reynd
u6um fa.tVeim vélbátum, dekk-
þa6 J- *á 8ta^arhverfi en ekki gaf
h0fn ° a raun. Vélbátar þurftu
víkinrT f n8'n slík var nó8u 8Óð í
fppáland 3 báta Varð að Setja
notabP aidamótum var farið að
land V'ð að dra8a bátana á
ob Á °,8, er t>au voru endurbætt
fyrstu m,ð gátu ^au sett upp
l92g e hatana. Það var árið
báta rÍ- velar voru settar í tvo
rindavík. Gekk það svo
vel, að á vertíðinni 1928 voru
allir komnir með vél. Var það
vonum seinna, því vélbátaöld var
þá gengin í garð hér á landi
rúmum tveim áratugum fyrr.
Fyrsta bryggjan í Grindavík var
byggð í Járngerðarstaðahverfi
1919. Síðan kom bryggja í Þór-
kötlustaðanes 1930 og þrem
árum seinna í Staðarhverfi.
Bryggjurnar bættu alla aðstöðu
við löndun afla og vöruflutninga
til og frá staðnum.
Byggð í vanda
Bryggjurnar breyttu ekki því,
að áfram þurfti að setja alla báta
á land. Þessi staðreynd setti
útgerðinni mjögþröngarskorður.
Annars staðar á landinu voru
menn í óða önn að stækka báta-
flotann, og með því að gera
útgerðina hagkvæmari. En á
sama tíma voru Grindvíkingar
bundnir við sína litlu báta, sem
flestir voru innan við níu lestir að
stærð.
Ef ekkert hefði gerst í hafnar-
málum í Grindavík næstu áratugi
má reikna með að byggðin hefði
nánast þurrkast út smám saman.
Þeirrar þróunar fór að gæta á
kreppuárunum. Efnahagsástand
í landinu var þá mjög slæmt og
versnaði enn þegar saltfiskmark-
aðurinn á Spáni lokaðist eftir
1936. Síðan komu stríðsárin og
hernámsvinnan dró vinnuaflið
frá Grindavík í auknum mæli.
Árið 1945 hafði íbúum fækkað í
489 frá því þeir voru flestir, 569
árið 1926. Eftir þetta tók gæfu-
hjólið að snúast aftur Grindavík í
hag.
/ uppsveiflu
Það var árið 1939 að ósinn inn
á Hópið var fyrst grafinn með
handverkfærum. Eftir það gátu
bátar Grindvíkinga komist í
öruggt lægi og þurfti ekki að
draga þá á land lengur. Þetta þótti
mikill munur frá því sem áður
var. Árið 1945 gekkst svo hrepp-
urinn fyrir því að dýpkunarskip
var fengið til að stækka rennuna
inn á Hópið og gera það fært
stærri skipum. Þar með gekk
nútíminn í garð í Grindavík.
Á þeim 40 árum sem síðan eru
liðin hefur útgerð og fiskvinnsla
vaxið geysilega og stöðugt verið
unnið að hafnarbótum. Frá því
öllu saman segirá öðrum stað hér
í blaðinu. íbúafjöldinn segir sína
sögu um þessa þróun:
ÆGIR-307