Ægir - 01.06.1985, Síða 45

bi^VestUrströndina á þessu tíma-
Su' °8 raur|ar allt fram til 1972.
áru 'n sta0kkuðu sífellt á þessum
fullL ur^u stöðugt tæknilega
''Kornnari.
fj^l ,6r a eftir kemur tafla yfir
inu ta ' Grindavík á tímabil-
fJölH' ^7*985, tekinn er báta-
kvaplnn ^ ^ ara tímabiIi. (Sam-
s^ipaskrá Siglingamála-
uinunar).
'945
1 9Sq ' ' 15 1970 .. 24
1955 ' ' 13 1975* . . 47
1960 ' ' 12 198°* • • 43
1965 ' ' 17 1985 . . 48
* T • • 15
'r'eðta^r"1^ Guðsteinn og Jón Dan
Unurn*'3 rná Grindavíkurskip-
sl^ij. 1 tvo meginhópa, vertíðar-
°8 'oðnuskip. Vertíðarskipin
voru flest byggð sem síldarskip á
árunum 1956—1967, en síðan
1980 hefur farið fram gagnger
endurbygging vertíðarflotans og
mörg skipanna hafa nú verið yfir-
byggð þ.e. tvídekkuð. U.þ.b.
helmingur vertíðarflotans eru
skip á bilinu 150-200 lestir, hinn
helmingurinn þar fyrir neðan.
Minni skipin eru flest úr tré en
þau stærri stálskip. Loðnuskipin
eru mun stærri en vertíðarskipin.
Flest þeirra hafa um 600 tonna
burðargetu og eitt þeirra, Grind-
víkingur GK-606, ber 1100 tonn.
Fjölbreytni í stærð og búnaði
skipa er nauðsynleg til að hægt
sé að nýta alla þá möguleika er
gefast til veiða. Skuttogaraútgerð
hefur þó lítt átt upp á pallborðið
hjá Grindvíkingum. Er það bæði
vegna þess, að bátarnir hafa alla
tíð getað séð fiskvinnslufyrirtækj-
unum fyrir hráefni, og að fyrir-
greiðsla opinberra sjóða, svo sem
Byggðasjóðs náði ekki til þessa
landshluta. Fyrsti togarinn sem
Grindvíkingar eignuðust var
Guðsteinn GK-140, hann var
sameign þriggja fyrirtækja í
Grindavík, Bæjarútgerðar Flafn-
arfjarðar og Barðans h.f. í Kópa-
vogi. Einnig áttu Grindvíkingar
hlut í togaranum Jóni Dan GK-
141. Reynslan af togaraútgerð-
inni var ekki nógu góð og hafa
Grindvíkingar því selt sinn hluta
í báðum skipunum.
Kjör
Frá upphafi byggðar stunduðu
bændur við sjávarsíðuna róðra,
aflinn gekk til heimilisins og var
einnig notaður í skiptum fyrir
ÆGIR-337