Ægir - 01.12.1985, Blaðsíða 37

fisks, þar vil ég bendaá sjö þekkta
vinnslugalla sem ferskfiskmatið
lítur alltof mikið framhjá og því
hefir myndast oftrú á gæði kassa-
fisks og matið því ekki litið nóg
eftir þessum raunverulegu
göllum.
1. Langur togtími, fiskurinn
sprunginn og dauður.
2. Blóðgun með skökkum skurði,
klumba opnast.
3. Blóðgun um leið og slægt er,
veldur blóði í þunnildi og
holdi.
4. Fingraför á þunnildum valda
blóðhlaupi.
5. Vinstrihandar-afturúrrista
orsakar flipa í flatningu.
6. Framúrrista veldur þunnilda-
broti.
7. Oraðað í kassa, kviðurinn
opinn og uppíloft.
Með þessi 7 atriði í huga má
ná miklum bata um borð í bátun-
um.
Við löndun á óslægðum fiski
og í fiskvinnslustöðvunum má
margt lagfæra en væri flest allt
óþarft ef sjómaðurinn tæki gæða-
málin í sínar hendur og það tel ég
affarasælustu leiðina. Sjáum
samt þetta með óslægða fiskinn,
löndun á bíla með 60 cm
skjólborð, fiskbingur allt að 70
cm, sem vibrast á bílum, oft
langan veg og er svo loks sturtað
inn ífiskmóttökurnarmeðtilheyr-
andi þrýstingi og hrúgast þá upp í
metersháan bing, sem liggur
óhreyfður til næsta vinnudags
vegna fjarstæðukenndra samn-
ingsákvæða og skorts á góðu
vinnuafli.
Við höfum flestir augum litið
gæðaskýrslu S.Í.F. frá síðustu
vetrarvertíð, hún hefur opnað
augu okkar fyrir þeim gífurlegu
auðæfum sem við erum að fórna
fyrir það eitt að ná í magnið. Við
eigum að setja okkur það
markmið að hefja saltfiskinn upp
um eitt gæðanúmer og einnig
upp um eitt stærðarnúmer sem er
hægt með stækkun möskvans og
minni sókn í smáfiskinn á kostnað
þess stóra, þetta átak myndi auka
verðmæti saltfisks um lA eða um
500 milljónir króna miðað við
vertíðarframleiðslu þessa árs.
Frystitogararnireru að gera það
gott og þar þarf ekki að deila um
gæðin. Er kannski kominn tími til
afturhvarfs í salfiskverkun og að
flytja hana um borð í veiðiskipin
til að ná upp gæðunum?
Ferskfiskgæðamat er í ólestri
víða um land, þegar að litið er á
gæðaskýrslur frá síðustu vertíð
þá virðist manni að Grindavík sé
næst raunveruleikanum, enda er
þar starfandi matsstöð sem virðist
valda sínu hlutverki.
Gæðamat á salfiski er nú
komið í nokkuð fastar skorður og
betur samræmt en áður fyrr. Er
þar fyrir að þakka að S.Í.F. hefir
komið sér upp eftirlitskerfi, sem
hefir samræmt matið betur en
áður var.
Allt gæðamat ætti að auðvelda
og samræma með hinu góða
punktakerfi er Jónas Bjarnason
setti fram. Því til hróss vil ég
benda á að allir sem vilja læra
saltfiskmat geta gert það á einni
kvöldstund íbókjónasarþarum.
Að þessu framansögðu er það
innlegg mitt í þessa umræðu að
bannað verði að koma með að
landi óslægðan og óísaðan fisk og
auk þess verði meðferð hans að
öllu leyti í andstöðu við þau sjö
atriði er ég hefi áður upp talið.
tHann spurði: Því kom hann dauður
upp á dekkið?
Var skakkt skorið á háls svo klumban
gapti á manninn?
Þið eruð ekki margir, sem þetta ekki
þekkið,
en gæðaskýrsla SÍF hún segir okkur
sanninn:
fiskur þvers og kruss með kviðinn
upp í kössum,
með fingraför á þunnildum og þau svo
illa brotin.
Þá við deyjum drottni ef þetta ekki
pössum,
svo að lokum sligast allur stóri
flotinn.
ÆGIR-707