Ægir - 01.08.1993, Síða 8

Jón Ásbjörnsson rekur nú
saltfiskverkun á tveimur
stöðum, í Ólafsvík og í
Reykjavík þar sem er nú ein
fullkomnasta saltfiskverkun
landsins.
hrogna, með um helming alls útflutn-
ings á þessu ári. Hver eru viðhorf hans
til umræðna um fullvinnslu þessarar
vöru hér heima og þeirrar kröfu inn-
lendra niðurlagningarverksmiðja að
banna útflutning í tunnurn?
„Þess ber að gæta að í sumar árar
afar illa í grásleppunni. Aflinn hefur
aldrei verið eins rýr og núna ef miðað
er við sóknina. Jafnhliða þessu er lítið
framboð af kavíar í heiminum og
markaður því góður fyrir niðurlagðan
kavíar. Hitt er svo annað mál að það
væri afar óviturlegt að berja frá sér
kaupendur hrogna í tunnum núna
þegar illa árar hér heima og þjóna
þeim aðeins þegar okkur hentar. Við
getum ekki hent frá okkur gömlum og
tryggum viðskiptasamböndum fyrir
aðeins eitt ár."
viðskiptalegt vandamál, og rnenlj
verða bara að sætta sig við það. Eg 1
þar að auki að besta tryggingin fyrir
sjómenn sé að tvö sterk öfl, ver*"
smiðjurnar og útflytjendur, berjist n111
aflann hér heima og ríkisafskiptb elIlS
og íslensku niðurlagningarverksmir)j
urnar hafa farið fram á, væri alval
slys. Þá á ég ekki bara við gráslepP11
hrognin heldur eru sumir kaupe
þeirra einnig í hópi stærstu kaupe
ndnr
nda
að síldarafurðum okkar. Ef ÞesS'
kaupendur eiga von á því að e
góðan veðurdag grípi ríkisvaldið 111,1
og stöðvi útflutning á vörum ein
af því aö einhverjar íslenskar
ung,s
ver^'
leita
smiðjur telja sig vanta hráefni, þa
þeir auðvitað eftir viðskiptum allll!.r,
staðar. Þeir vilja ekki búa við slíkt
yggi-
Trygging fyrir sjómenn
„Þannig erum við að glíma við tví-
þætt vandamál, náttúrufræðilegt og
Rangar fullyröingar
verksmiöjueigenda
„Reyndar komu hingað til 'ar
ds
330 ÆGIR ÁGÚST 1993