Ægir - 01.08.1993, Side 10

BACALAO
Saltfiskinum sem fyrirtœki
Jóns Ásbjörnssonar, Fiskkaup
hf., selur til Spánar er dreift í
þessum umbúðum.
laus fyrirtæki með þeim afleiðingum
að samkeppnisstaða þessara fyrirtækja
og hinna sem verið er að reka á eigin
fjármunum skekkist. Þetta verðum við
oft varir við sem verslum á fiskmörk-
uðunum. Allt í einu kemur eitthvert
fyrirtæki sem komið er á hvínandi
hausinn og kaupir upp allan fiskinn
fyrir framlög úr sjóðunum. Svo er far-
ið og náð í enn meira fé. Við sem
borgum úr eigin vasa eigum ekkert
svar við þessu. Þannig gegnumsýra
ríkisvaldið og sjóðakerfið alla atvinnu-
greinina og á Alþingi snúast þing-
menn hver um annan í einhverjum
byggðapólitískum Hrunadansi."
Aldrei fengiö krónu í styrk
„Auðvitað mætti reka heilbrigð fyr-
irtæki út um allt land, til dæmis í Bol-
ungarvík. Kannski smærri með minna
umleikis hvert um sig, svo framarlega
sem ekki er ausið í þau peningum
með þessum hætti. Þetta er ótrúlegt.
Fyrir nokkru keypti ég saltfiskverkun í
Ólafsvík sem farin var á hausinn. Nú
er hún rekin með hagnaði, án styrkja
og lána úr opinberum sjóðum. Þegar
verkstjórinn minn keypti hús forstjór-
ans kom í ljós ab á því hvíldu einhver
ósköp. Lán úr opinberum sjóðum í
Reykjavík. "
Peningar sem ekki eru til
„Fyrir nokkrum misserum fékk fyr-
irtæki úti á landi hálfs annars millj-
arbs króna fyrirgreiðsiu úr opinberum
sjóðum og keypti eignarkvóta. Við
það hækkaði verðiö á eignarkvóta um
30% á nokkrum mánuðum. Þetta
voru peningar sem fyrirtækið mun
aldrei geta borgað. Þegar fjármagnib
kemur inn á þennan hátt eyðileggur
það samkeppnisstöðuna þannig að
enginn maður getur rekið fyrirtæki
eins og á að reka það.
Það er þetta sem pólitíkin gengur
út á. Að skipta sér af, stjórna og ausa
út fjármunum. Ekki einu sinni fjar'
munum almennings vegna þess al1
þessir peningar eru ekki til. Þeir eru
teknir ab iáni erlendis. Látum vera ef
verið væri að ausa út fé sem vserl
raunverulega til í landinu. En svo er
ekki. Þetta er færeyska aðferbin."
Ný saltfiskverkun í hjarta
Reykjavíkur
Jón Ásbjörnsson rekur nú saltfi^
verkun á tveimur stöðum, í Ólafsvík
og í Reykjavík. Um síðustu áraniúr
keypti hann af ríkinu húsnæði Skipa
útgerðar ríkisins á hafnarbakkanum 1
hjarta Reykjavíkur og rekur þar eiU‘1
fullkomnustu saltfiskverkun landsi’15
og „þótt víðar væri leitað", að eig'11
sögn. Jón átti drjúgan þátt í því aö ut
flutningur á saltfiski var gefinn frjáls’
Boö, bönn, frelsi
„Þetta hófst árið 1988. Stór kaup
andi á Spáni, fyrrverandi unrboðs
maður SÍF, vildi kaupa héðan ferska11
flattan fisk og flök sem hann æfia
að salta sjálfur. Ég sendi honu11
marga farma út. í fyrstu með Arua^
flugi, en síðar í gámum. Þetta gekk ^
og viðskiptin voru orðin mikfi^
kaupandinn borgaði vel fyrir. 1 arS
hætti hann kaupunum, senm
lega
hafa viðskiptin ekki verið næg)3.
nlega
rlgífi
ábatasöm hjá honum. Nú voru i ^
komnir í þennan útflutning héðaU
seldu meðal annars til Danmerkur-
tímabili bannaði Halldór Ásgrí®sS<^
þáverandi sjávarútvegsráðherra,^
flutninginn vegna þrýstings fra
Hann gafst upp á banninu þegal ^
Baldvin Hannibalsson utanríkis
herra leyfði okkur að senda vöruu3^
léttsaltaða. Það leyfi var síban 3
kallað síðar þegar Halldór setti
um útflutning á þessu fersku. ^
Eftir ab viðskiptunum við Spal1
út
U'
reglllf
332 ÆGIR ÁGÚST 1993