Tímarit lögfræðinga - 01.09.1952, Qupperneq 60

180
Tímarit lögfræOinga
ekki með ofbeldi, en kona og börn I hafi þó varla þorað að
fara þangað upp, þegar hann sjálfur hafi ekki verið heima.
Hafi allar tilraunir til sátta orðið árangurslausar. Og ekki
varð samkomulag um sameignarslit, og eignarskipti ófram-
kvæmanleg vegna gerðar hússins.
Aðiljapróf var haldið fyrir dómi, og neitað G, að hann
hefði meinað I eða fólki hans afnot af baði eða salerni húss-
ins. Segir í úrskurði uppboðsréttar 27. maí 1950, „að ekki
verSi talið, að verulegir árekstrar hafi orSið milli aðilanna
í sambúð þessari". Hér virðist vera komið að aðalatriði
málsins: I hefur brostið sönnun um réttmæti kröfu sinnar
um samcignarslitin, að áliti dómarans. Hlaut hann að
synja um uppboðið af þessum rökum. En svo sýnist, sem
dómari telji þau varla nægileg, því að hann bætir því við,
ao aðiljar hafi hlotið að sjá, er þeir festu kaup á einbýlis-
húsi sem þessu, að án breytinga á því hlytu að verða meiri
sameiginleg afnot, en ef húsið hefði verið reist sambýlis-
hús. Þetta er að vísu út af fyrir sig rétt, en það skiptir
ekki máli, svo framarlega sem slíkir misbrestir í fari G,
sem I taldi vera, hefðu sannast, því að þá mátti víst telja
forsendu brostna fyrir framhaldi sameignarinnar. Loks-
bsetir dómarinn því við, að komast mætti hjá þeim sam-
eiginlegum afnotum, sem I taldi valdið hafa ósamlyndi, með
nokkrum breytingum á húsinu. Manni sýnist, að þær breyt-
ingar mundu vera í því fólgnar, að I gerði baðherbergi og
salerni handa sér á sinni hæð. Hér brestur að vísu öll skil-
yroi til dóms um möguleika slíkra brejdinga, sem virðast
rnundu kosta allmikið og sennilega rýra eitthvað það hús-
næði til íbúðar, sem fyrir hefur verið á neðri hæð. En þó
að dómari hafi sjálfsagt sannfært sig um möguleika þess-
arar breytingar, þá sýnist naumast, að unnt hefði verið að
neita I um að gera tilraun til sameignarslita á þeim grund-
velli, að hann ætti að leggja í þann kostnað og sæta þeirri
skerðingu á íbúðarrými sínu, sem breytingin væntanlega
hefði í för með sér. 1 úrskurði uppboðsréttar er alls eigi
vikið að því, að I eða fólk hans hefði veitt nokkurt efni til
ósamlynais í sambúð sinni við G. Með því að verulegir