Tímarit lögfræðinga - 01.09.1952, Qupperneq 64

184
Tímarit lögfræSinga
textans. Og um síðustu áramót hefur sá háttur verið upp
tekinn, að prenta dómana jafnharðan og lúka textanum í
heftum, eftir því sem til vinnst. Allir dómarnir frá árs-
byrjun til dómleyfis í júní síðastliðnum eru nú þegar fyrir
nokkru fyllprentaðir og heftir. Þessi tilhögun hefur þann
kost, að safna má til registurs jafnharðan sem hvert hefti
kemur út og söfnun í registrið má því verða nær lokið, er
síðasta heftið kemur út. Mun því ekki þurfa að standa lengi
á registri eftir að textinn er fullprentaður. Sá, sem gerir
registrið, mun geta safnað úr þriðju próförk síðasta heftis,
og gæti því registrið verið fullbúið eða nær því, þegar síð-
asta hefti textans er fullprentað.
Með þessari tilhögun verður því, svo sem framast er
unnt, bætt úr þeim drætti, sem verið hefur á útgáfu dóm-
anna sjálfra og registurs við þá. Og ber að þakka það og
fagna því.
Tímarit lögfræSinga. Þegar tímarit þetta hóf göngu sína
í upphafi ársins 1951, þá beindi eg áskorun til lögfræðinga
almennt um, að þeir legðu efni til í ritið. Lögfræðingar eru
nú orðnir svo margir og fjöldi þeirra þess um kominn að
leggja því til nokkurt efni. Eg benti líka á það, að tímaritið
yrði of einhæft, nema margir legðu því efni. Og efast eg
ekki um það, að mörgum muni svo þykja. En enginn getur
með sanngirni ætlazt til þess, að einn og sami maður geti
fullnægt þeim kröfum, sem eðlilega eru gerðar til tíma-
rits slíks sem þessa. Af inni fjölmennu lögfræðingastétt
landsins hafa einungis fáir menn lagt tímaritinu til efni,
dómsmálaráðherra, einn af lagakennurum háskólans, tveir
málflutningsmenn (dánarminningar), einn af dómurum
hæstaeréttar og tveir dómarafulltrúar. Farið hef eg annars
á hnotskóg til ýmissa um greinargerðir um úrlausnir mál-
efna, sem þeim lúta, en árangur hefur lítill orðið enn þá,
enda þótt ádráttur hafi verið veittur. Verður þó ekki efað,
að málefni eru næg til meðferðar og að nóg er til mjög rit-
færra manna meðal lögfræðinga. Áhugann virðist aðeins
skorta.