Tímarit lögfræðinga - 01.10.1956, Blaðsíða 51

vernd í frv. að vera of rúmt. En þess má geta í þriðja
lagi, að vera má, að hugtakið sé of þröngt í einu sam-
bandi. Hugtakið bendir a. m. k. fyrst og fremst til nei-
kvæðra atriða, þ. e. til þess, að ætlunin sé að sporna við
spjöllum á náttúrunni. En tilgangur með náttúruvernd
er einnig sá, að efna til jákvæðra úrræða til að bæta úr
spjöllum, sem þegar hafa verið framin á náttúrunni.
Hugtakið náttúruvernd er valið hér þrátt fju-ir þessa ann-
marka, og má vænta þess, að það verði mönnum tamt í
þeirri merkingu, sem lögð er i það í frv. Ljóst er, að
hugtakið náttúrufriðun, sem notað er í eldri frv., er flutt
liafa verið á Alþingi um þetta efni, er of þröngt um þær
aðgerðir, sem frv, þetta fjallar um.
7. Ýmis erlend náttúruverndarlög hafa verið höfð til
hliðsjónar við samningu frv., svo sem Norðurlandalögin,
þýzk lög, svissneslc og frönsk. Dönsku og sænsku lögin
hafa verið endurskoðuð nýlega, sbr. lög nr. 140/1937 i
Danmörlcu og lög frá 21. nóv. 1952 í Svíþjóð. Frv. til
nýrra náttúruverndarlaga hefur og verið lagt fram í
Noregi nýlega. Hafa þessi tvenn lög og lagafrumvörp
reynzt drýgst til fvrirmvndar við samningu frv.
Tímarit lögfrceöinga
241