Tímarit lögfræðinga - 01.12.1980, Qupperneq 10

þá að ráða fram úr, og reyndist hann vel þessum vanda vaxinn. Stjórnaði
hann flokki sínum með festu og lagni á annan áratug.
Stefán Jóhann Stefánsson tók sæti á Alþingi 1934 sem landskjörinn þing-
maður, og átti í það sinn sæti á þingi eitt kjörtímabil. Hann var síðan þing-
maður Reykvíkinga 1942-1946 og landskjörinn þingmaður á ný 1946-1953.
Hann var ráðherra í stjórnum Hermanns Jónassonar 1939-1942 og fór fyrst
með félagsmál og síðan einnig með utanríkismál. Forsætis- og félagsmála-
ráðherra var hann 1946-1949.
Auk þeirra meginstarfa, sem að framan er getið, voru Stefáni falin mörg
aukastörf á sviði þjóðmála og ýmissa félagsmála, og skal hér getið nokkurra
þeirra.
Stefán Jóhann var bæjarfulltrúi í Reykjavík 1924 til 1942. í menntamálaráði
var hann 1928 til 1933 og í bankaráði Útvegsbankans frá 1930 til 1957 og
formaður ráðsins frá 1935. Hann átti sæti í Þingvallanefnd 1946 til 1950, var
formaður Norræna félagsins 1936 til 1952. Hann var kjörinn fulltrúi islands
í Norðurlandaráð 1953 og fulltrúi íslands í Evrópuráði var hann 1950 til 1957.
Stefán Jóhann kvæntist Helgu Björnsdóttur Óiafssonar frá Mýrarhúsum
5. október 1927. í æviminningum sínum segir Stefán þessa stuttu en áhrifa-
miklu setningu ,,Það var mitl lán“. Helga andaðist 28. júní 1970, og skrifaði
Stefán lítið hugljúft kver í minningu hennar, sem hann nefndi Minning Minn-
inganna. Þau Helga eignuðust þrjá syni, Stefán Val, Björn og Ólaf.
Störf Stefáns tóku mikið af tíma hans, og ófá voru þau kvöldin, sem hann
þurfti að vera á fundum, og gafst honum því minni tími til að sinna ástvinum
sínum og heimiii en hann hefði viljað, en hann var einstaklega góður heim-
ilisfaðir.
Það gustaði oft mikið um Stefán Jóhann á stjórnmálasviðinu og andstæð-
ingar hans gerðu oft hatrammar árásir á hann, en hann bar þá gæfu í brjósti
að vera sáttur við alla áður en hann kvaddi þennan heim.
Ég á aðeins góðar minningar um Stefán Jóhann Stefánsson og svo hygg
ég, að sé um fleiri. Hann var mikill drengskaparmaður og huggun má það
vera eftirlifandi ástvinum hans að eiga minningu um góðan mann og ástríkan
heimilisföður.
Baldvin Jónsson.
204