Tímarit lögfræðinga - 01.12.1980, Qupperneq 14

legan miska eða ekki. Einnig segir að dæma megi þann, sem af ásetn-
ingi eða gáleysi veldur dauða annars manns, til að greiða maka, börn-
um eða foreldrum hins látna bætur fyrir ófjárhágslegt tjón.
1.6. Endurkröfuréttur almannatrygginga eða lífeyrissjóða
Almannatryggingar eða lífeyrissjóðir eiga ekki endurkröfurétt á
hendur þeim, sem ber skaðabótaábyrgð á tjóni, nema hann hafi valdið
því af ásetningi. Endurkröfurétti verður ekki beitt, ef beiting hans
skerðir skaðabótakröfu, sem bótaþegi almannatrygginga á út af sama
tjónsatviki, 3-7 gr. skaðabótalaganna.
1.7. Eingreiðsla eða lífeyrir
Aðalreglan er sú skv. 3-9 gr. laganna, að skaðabætur fyrir líkams-
meiðsl og missi fyrirvinnu eru ákveðnar með tiltekinni fjárhæð í eitt
skipti fyrir öll. Þegar sérstaklega stendur á, má þó dæma hinn skaða-
bótaskylda til að inna bæturnar af hendi með lífeyrisgreiðslum að
nokkru eða öllu leyti. Heimilt er að fullnægðum nánar tilteknum skil-
yrðum að breyta skuldbindingu til að greiða lífeyri í eingreiðslu.
1.8. Takmörkun á rétti til að ráðstafa skaðabótakröfu
3-10 gr. setur skorður við framsali eða veðsetningu skaðabótakrafna
végna líkamstjóns og annars tjóns, sem 3. kafli laganna tekur til. Auk
þess er kveðið á um skilyrði þess að slíkar kröfur erfist. Þegar sér-
staklega stendur á er heimilt skv. þessari grein að takmarka með
dómi ráðstöfunarrétt eiganda bótakröfu, sem er viðurkennd eða dæmd.
2. SÆNSKU LÖGIN
2.1. Yfirlit
Fimmti kafli sænsku skaðabótalaganna nr. 1972:207, sbr. Svensk
författningssamling 1975:404, fjallar um ákvörðun skaðabótafjár-
hæðar. Kaflinn er 7 greinar og varðar meginefni hans líkamstjón.
Vísað verður til lagagreinanna með sama hætti og í fyrri grein um
þetta efni. Merkir 5:1 SkL því 1. gr. 5. kafla sænsku skaðabótalag-
anna, 5:2 SkL 2. gr. kaflans o.s.frv.
Auk þess geymir 5. kafli stutt ákvæði um bætur fyrir skemmdir á
hlutum (5:7 SkL) og kostnað af opinberri birtingu dóms í málum út
af ærumeiðingum eða skyldum brotum (5:6 SkL). Verða 5:6 og 5:7
SkL ekki ræddar hér.
208