Ægir - 01.09.1999, Blaðsíða 5

SAMLEIÐ MEÐ ÍSLENSKUM SJÁVARÚTVEGI
Pétur Bjarnason, framkvœmdastjóri Fiskifélags Islands:
Samstarf
í skjóli fjölmiðla
Norska loðnuskipið „Österbris" var
tvívegis tekið við veiðar innan ís-
lensku landhelginnar í sumar með nót
með ólöglegri möskvastærð í pokan-
um. Frá þessu var greint ítarlega í fjöl-
miðlum. Þeir sem þurftu að reiða sig á
frásögn af þessum atburðum í
„Fiskaren" - einu af sjávarútvegsblöð-
um Norðmanna, sem kemur þrisvar út
í viku - gátu varla fengið annað á til-
finninguna en að þarna væru íslend-
ingar að taka fastan saklausan aðila.
„Österbris" var samkvæmt þessu í full-
um rétti með nákvæmlega samskonar
nót og önnur íslensk, færeysk og
norsk skip. Einungis hefndarþorsti og
illvilji ræki íslendinga til þess að
hegða sér svona og því væri samvinna
við slíka þjóð varasöm. Sú staðreynd
að nót „Österbris" var sú eina af mörg-
um, sem mældar voru, sem stóðst ekki
reglur, truflaði blaðamenn „Fiskaren"
ekkert í sinni umfjöllun. íslendingar
voru að hefna „Sigurðarmálsins" hvað
sem tautaði og raulaði.
Það er í sjálfu sér óþarfi að gera
blaðamönnum „Fiskaren" upp illar
hvatir vegna þessara skrifa. Nægir að
benda á þá staðreynd að blaðamönn-
um almennt hættir frekar til að segja
frá á neikvæðan hátt en jákvæðan og
sjálfsagt litast frásögn alltaf af þjóðerni
þess sem ritar og því umhverfi sem
hann starfar í, þegar deilur verða á
milli landa. Það er líka hægt að taka
undir þá skoðun að mál „Österbris" sé
sprottið af smámunasemi nákvæmra
embættismanna frekar en öðru, rétt
Leiðari
eins og taka Sigurðar VE á sínum tíma.
Og frásagnir fjölmiðla beggja land-
anna, íslands og Noregs, hafa án efa
orðið til þess að hvorug þjóðin hefur
fengið rétta mynd af þessum tveimur
atburðum. Eftir situr sú ímynd hvorrar
þjóðar um sig að yfirvöldum dóms-
mála hinnar sé lítt treystandi.
í deilunum um veiðirétt íslendinga
í Smugunni var svipað uppi á teningn-
um. Hvorug þjóðin fékk í raun að vita
um þau rök, sem lágu að baki aðgerð-
um hinnar. Upplýsingar voru einhliða
og misvísandi. Ósagt skal látið hvort
sú ímynd, sem fjölmiðlar skópu, hafi
haft áhrif á samningaumleitanir, en
þær höfðu án efa áhrif á samstarf þess-
ara þjóða á sviði sjávarútvegs. í því
andrúmslofti, sem deilan skapaði, var
erfitt að brydda upp á tillögum um
samstarf.
Norðmenn og íslendingar heyja
harða og oft grimmilega baráttu á
mörkuðum um sölu sjávarafurða.
Hagsmunir þjóðanna á sviði sjávarút-
vegs skarast víðar. Því verður frjótt
samstarf ekki tekið upp á öllum svið-
um. Á hinn bóginn eiga þessar þjóðir
við margvísleg sameiginleg vandamál
að glíma, sem mörg hver verða betur
leyst í samstarfi en í sitt hvoru Iagi.
Það sama á við um aðrar þjóðir í
kringum okkur. Allar fiskveiðiþjóðir
keppa sín á milli á mörgum sviðum. Á
hinn bóginn á alþjóðlegur sjávarút-
vegur við sams konar vandamál að
etja. Ógnanir eru margar hverjar sam-
eiginlegar og full ástæða til að takast
sameiginlega á við þær.
Án efa myndi ýmis konar aukið
samstarf þeirra þjóða, sem stunda fisk-
veiðar við norðanvert Atlantshafið,
verða öllum til góðs. Sem betur fer
hafa þessar þjóðir náð saman á mörg-
um sviðum. í ljósi alþjóðlegrar þróun-
ar, m.a. á sviði umhverfismála, mark-
aðsmála og á fleiri sviðum má hins
vegar spyrja hvort ekki sé rétt að
kanna enn frekar hagkvæmni sam-
starfs á fleiri sviðum. Verði niðurstaða
slíkrar könnunar jákvæð, má neikvæð
fjölmiðlaumfjöllun ekki trufla þau
tækifæri til samstarfs sem gefast.
ÆGIR 5