Ægir - 01.09.1999, Blaðsíða 18

Hafsteinn Ólafsson frœðir einn sýningargesta um beitningartrektina. „Beitis-búnaðurinn
erþegar kominn í um 300 smábáta hér á iandi."
skömmum fyrirvara að slást í hópinn
með öðrum íslenskum fyrirtækjum og
kanna hvort Beitis-búnaðurinn hefði
hljómgrunn meðal frænda vorra í Fær-
eyjum.
„Áður en til sýningarinnar kom
hafði ég selt búnað til eins af duglegri
kvókaveiðimönnum Færeyinga og
hann hafði náð afbragðsárangri í sín-
um veiðum. Okkar búnaður var af allt
öðrum toga en það sem önnur íslensk
fyrirtæki voru með á sýningunni og
við fundum fyrir því að menn litu
okkur hornauga og höfðu greinilega
ekki mikla trú á því að við næðum ár-
angri þarna ytra. En annað átti eftir að
koma á daginn því áhugi Færeying-
anna var gífurlegur og það hjálpaði
okkur mest að geta bent á þennan að-
ila sem þegar var kominn með línu-
búnaðinn um borð hjá sér. Þann
mann þekktu færeysku smábátakarl-
arnir og vissu greinilega allt um hans
árangur. Endirinn varð því sá að sýn-
ingin skilaði okkur mikilli sölu og í
framhaldinu fórum við að frantleiða
búnaðinn í heildstæðri línu, þ.e. línu-
spil, beitutrekt og beituskurðarhníf,"
segir Hafsteinn.
i8 mm--------------------------------
Bjargvættur
á Grænlandi
í fyrrasumar var Hafsteinn fenginn til
Grænlands í þeim erindagjörðum að
leiðbeina við veiðar með línu hjá smá-
bátakörlum sem keypt höfðu línu-
trektar frá honum. Þau viðskipti voru
til komin í gegnum aðila hér á iandi
en þegar Grænlendingar komust að
því að Hafsteinn var vélstjóramennt-
aður þá var hann fenginn til að hjálpa
til við viðgerðir ýmis konar í frystihúsi
í bænurn Kummiuut, þar sem hann
dvaldi. Aðstæður þarna eru nokkuð
ólíkar því sem gerist hér heima og til
að mynda bjuggu 450 manns í bæn-
um og 1200 hundar! Þrátt fyrir að
frystihúsið væri nýlegt gekk þar flest
af vélbúnaði á afturfótunum og dansk-
ur vélstjóri, sem starfaði hjá fyrirtæk-
inu, náði litlum árangri. Strax og Haf-
steinn fór að sinna málum í húsinu,
með sína íslensku vélstjórnarþekkingu
í sjávarútvegi fóru hjólin að snúast á
nýjan leik og Grænlendingarnir, og ís-
lenskur framkvæmdastjóri frystihúss-
ins, vildu helst ekki sleppa honum aft-
ur. Upphaflega átti Grænlandsheim-
sóknin að standa í nokkra daga en
varð á endanum um 5 mánuðir, með
hléum þó.
„Þessi bær er á Ammagsaliksvæð-
inu, þ.e. á austurstönd Grænlands og
mér finnst dálítið merkilegt hversu lít-
ið hefur verið um að leitað sé til ís-
lands eftir viðhaldsþjónustu í sjávarút-
veginum og hversu lítinn gaum ís-
lensk fyrirtæki hafa gefið þessum
markaði sem er svona skammt frá okk-
ur. Dvölin á Grænlandi fannst mér
mjög skemmtileg og allt mjög frá-
brugðið því sem við eigum að venjast
hér heima, sérstakiega hvað náttúruna
snertir, samgöngur og annað. Ég
komst í kynni við fjöldamarga aðila á
meðan á dvölinni stóð og þeir leita
mikið til mín um aðstoð við að finna
varahluti hér á landi, veiðarfæri og
ýmislegt annað. í framtíðinni má bú-
ast við að búnaður frá okkur fari til
Grænlands en sem stendur horfum
við meira til markaðar í Færeyjum og
nú síðast til Kanada," segir Hafsteinn.
Risaverkefni í Kanada?
Sjávarútegssýningin í Kópavogi kann
að hafa opnað verulega möguleika fyr-
ir línubúnað frá Beiti í Kanada. Aðili
sem rekur sölufyrirtæki á veiðarfærum
í Kanada var mjög áhugasamur um
búnaðinn á sýningunni og segir Haf-
steinn að hafa verði í huga að nú sé að
byggjast upp smábátafloti í Kanada
eftir þorskhrunið mikla og því kunni
að verða um að ræða mjög stóran
markað þar í landi.
„Við erum því mjög spennt að sjá
hvað kemur út úr dæminu í Kanada
en það er samt sem áður augljóst að ef
þær tölur ganga eftir sem söluaðilinn
talaði um við okkur þá þurfum við að
fá fleiri til samstarfs um framleiðslu á
vélunum. En ég horfi mjög til þess að
geta í nánustu framtíð aukið við út-
flutninginn á Beitis-búnaðinum og
vonandi þróað nýjar framleiðsluvörur
til að renna styrkari stoðum undir fyr-
irtækið og stækka það enn frekar, "
segir Hafsteinn Ólafsson.