Ægir - 01.09.2000, Blaðsíða 27

ÆGISVIÐTALIÐ
Sjófrystingin mun
áfram hafa forskot
- rætt við Kristján Vilhelmsson, framkvæmdastjóra útgerðarsviðs Samherja hf.
Kristján Vilhelmsson, framkvæmdastjóri útgerðarsviðs Samherja hf. og annar aðaleig-
enda fyrirtækisins, hefur allt frá upphafi borið hitann og þungann af uppbyggingu
skipaflota fyrirtækisins og þar með þróuninni í útgerð Samherja. Undanfarna mánuði
hefur Kristján dvalið að mestu í Noregi og fylgt þar eftir smíði fjölveiðiskipsins Vil-
helms Þorsteinssonar EA-11, sem hann segist vonast til að verða hagstætt skip í rekstri,
fyrst og fremst vegna hinna fjölhæfu möguleika sem það gefur. Kristján telur ekki
ástæðu til að ætla að smíði fjölveiðiskipa gangi sem bylgja yfir sjávarútveginn, líkt og
gerðist með frystitogarauppbygginguna á sínum tíma. Fjölveiðiskipin séu dýr í bygg-
ingu og auk þess þurfi eigendur þeirra að hafa aðgang að fjölbreyttum kvóta og veiði-
tækifærum utan íslenskrar lögsögu til að grundvöllur sé til að ráðast í svo stórtæka ný-
smíði. Kristján ræðir útgerð fjölveiðiskipa og ýmis önnur málefni tengd sjávarútvegi í
Ægisviðtali að þessu sinni.
„Sannleikurinn er sá að við byrjuðum hönnun á þessu
nýja skipi fyrir um það bil 5 árum og vorum þá með
í huga smíði fjölveiðiskips fyrir DFFU, dótturfýrir-
tæki Samherja hf. í Þýskalandi. A þessum tíma var
Samherji hf. með öfluga síldarvinnslu í landi og fyrst
og fremst vegna hruns síldarmarkaða í Rússlandi árið
1998 hrundum við áætlunum okkar í framkvæmd,
enda varð að bregðast með einhverjum hætti við og
finna nýjar leiðir og nýja markaði fyrir síld og annan
uppsjávarfisk.Þess vegna var ákveðið að byggja skip-
ið fyrir útgerð Samherja á Islandi. Skipið uppfyllir
það markmið okkar að vera í fremstu röð í veiðum,
vinnslu og sölu á sjávarafurðum," segir Kristján Vil-
helmsson og sýnir blaðamanni röð teikninga af
fjölveiðiskipi og af þeim má sjá að hugmyndin að
Vilhelm Þorsteinssyni fæddist á teikniborðum Sam-
herja og Skipatækni ehf. fyrir margt löngu.
- Telur þú að tilkoma Vilhelms Þorsteinssonar
marki uppaf að nýrri smíðabylgju fjölveiðiskipa?
„Nei, það tel ég ekki. I fyrsta lagi eru þessi skip dýr
og í öðru lagi munum við alltaf verða með blandaða
flóru í útgerðarformi hérlendis. Fjölveiðiskipin munu
ekki sinna framleiðslu afurða fyrir sömu markaði og
frystitogararnir og þar af leiðandi tel ég skynsamlegt
að hvort tveggja verði til staðar. Auk heldur megum
við ekki gleyma því að verðlag afurða, sem unnar eru
úr uppsjávarfiski, hefur verið mjög sveiflukennt og
einmitt þess vegna eigum við þann möguleika með
fjölveiðiskipið að skipta þvx yfir á hefðbundinn botn-
fisk, ef svo ber undir. Litið yfir lengra tímabil teljum
við að skipið hafi meiri burði til að standa af sér
sveiflur í veiðum heldur en skip sem einvörðungu eru
útfærð fyrir hefðbundnar uppsjávarveiðar."
í leit að nýjum mörkuðum fyrir
uppsjávarfiskafurðir
Kristján segir það markmiðið að Vilhelm Þorsteins-
son skili árstekjum í líkingu við það sem gerist og
gengur með stóra frystitogara. Af því má sjá að verð-
mætaaukningin verður mikil miðað við hefðbundna
veiði á uppsjávarfiski fyrir bræðslu, enda fer Kristján
ekki í launkofa með að horft er jafnt til þekktra sem
nýrra markaða fyrir unnar afurðir af skipinu.
„Tekjur að fullu sambærilegar við stóra frystitogara
yrði mjög góður árangur. Við ætlum okkur að gera
tilraunir með vinnslu á kolmunna og þær eru óvissu-
þáttur sem mun ráða töluverðu um tekjurnar af
rekstri skipsins. En við metum það svo að heilt yfir
skili skipið slíku gæðahráefni úr uppsjávarfiskinum
að möguleikar verði góðir til að vinna nýja markaði
fyrir þær. Þarna kemur okkur til góða þekking og
reynsla innan fyrirtækisins í sölu á sjófrystum afurð-
um og það er mitt mat að við hefðum ekki getað ráð-
ist í útgerð á þessu skipi, með þeim hætti sem við
ætlum okkur, nema búa yfir eigin sölukerfi og sér-
þekkingu sem því fylgir. Reynslan í markaðsmálum
er það sem Samherji hf. býr að og er lykill að nýsköp-
un í rekstri okkar. Mér er í raun alveg sama hver sel-
ur okkar framleiðsluvörur en við höfum talið rekstur
Viðtal:
Jóhann Úlafur
Halldórsson
Ljósmyndir:
Jóhann Ólafur
Halldórsson
og Þórhallur
Jónsson