Árbók Háskóla Íslands - 02.01.1941, Síða 117
115
e) Svín.
Svínin hrina gru- (WP. I, 658) i ihdógermönskum málum:
og yoé^co í grísku, yoóaacov „gris“, shr. lat. grundio og
grunnio, fhþ. grunzan (þý. grunzen), dö. grynte, egs. grun-
(n)ian, e. to. grunt o. s. frv. Til þessarra orða teljast i ís-
lenzku: krytja (krutta) „nöldra, urra“,'sbr. no. krykje „máfa-
tegund, larus tridactylus", no. krykja og krvtja, kvk., sömu
merkingar (á varptimanum rekur fugl þessi upp ógurlegt
garg); krytr (krutr), kk. „hávaði“ (síðar „deilur"), sbr. fdö.
krutte og józku krotte „skammast“, no. máll. krutla, hjaltl.
krotl (um marr-hljóð). Enn fremur: grunsa „ýlfra“ (um
hunda), sbr. krunk og krunka um hrafna (krunki, krunkr
,,hrafn“).
Um úthreiðslu þessarra róta má gera sér nokkra hugmynd
af eftirfarandi yfirliti. Eru talin þau orð, sem kunn eru i indó-
germönskum málum af þessum rótum. Þótt yfirlit þetta geti
ekki verið nákvæmt og beri þvi að líta á það með varfærni
(sbr. yfirlitið um rótina ker-,kor-, kr-, bls. 108), veitir ])að
])ó nokkra hugmynd um útbreiðsluna.
Útbreiðsla dýrahljóða-frumróta í indóg. málum.
Indógermanska N c « V. litáiska lettneska latina gríska 1 keltneska fornindv. rússneska k.-slafn. serbneska fornprússn. |
el-, ol- 4 1 » 1 2 2 » » » » »
Ser- 12 6 i 3 3 5 3 4 3 2 i
lá-, lé- 5 3 5 3 5 » 7 7 1 3 »
1 ii-, tutu- 3 2 » » 3 » i » » » »
storos- 2 » i » » » » » » » i
sper- 1 » » » 2 » » » » » i
koko- 1 1 » 3 5 » 3 2 1 1 »
gha gha- 2 6 i » » 3 » 4 1 2 i
teter- 1 3 i 2 2 1 1 2 1 i i
11- 2 2 3 » » 1 » * 1 2 ' i i
káu-, kéu-, kú- .... i 5 2 2 6 1 7 4 3 3 »
bau- 4 1 » i 1 » » » » » »
gru- 2 1 » i 4 » » » » » »
quaq- 1 » » i 1 » » >» » » »
ine- i 1 » i 2 » 5 » » » »
bie- i » » i i 1 i 2 1 » »
be- i » » 3 i 1 i » » » »