Ársrit Fiskifélags Íslands - 01.01.1933, Qupperneq 58

56
Tafla 45. Millisild, veidd á Skagafirði, 27. júli, 1932.
Meðalþyngd i gr. miðað við lengd í cm.
Lengd Fjöldi Meðalþyngd K.
28 1 190 0.87
27 1 160 0.81
26 4 149 0.85
25 7 126 0.81
24 10 128 0.93
23 10 99 0.81
22 22 86 0.81
21 33 75 0.81
20 12 63 0.79
100 120 0.83
2. Áturannsóknir.
Áturannsóknirnar snerust einungis um sild, sem veiddist á
Siglufirði. Eins og 1931 voru þær gerðar með því móti, að teknir
voru magar úr síld, ca. 10—20 magar úr hverjum farmi, sem rann-
sakaður var, og hver magi var rannsakaður fyrir sig, til þess að'
komast fyrir um átumagnið mælt í teningscm, og hlutfallið á milli
Ijósátu og rauðátu. Síðan var tekið meðaltal af átumagninu í öll-
um mögunum. í öðru lagi var tekið meðaltal af átumagninu í allrii
þeirri síld, sem veiddist á svipuðum stað (t. d. Skagafirði) og svip-
uðum tíma (t. d. 1.—10. ágúst), til þess að fá betra yfirlit, og losai
meðaltölurnar við villur, sem stöfuðu af tilviljun. Samtals vorui
rannsakaðir ca. 2000 magar. Öllum síldveiðastöðvunum var skipt
niður í svæði, eins og sýnt er á töflunum, sem á eftir koma, og
meðalátumagnið á hverju svæði var fundið. Þá var öllum sild-
veiðatímanum skipt niður í 10 daga bil, og eru bilin í töflunum
nefnd júlí 3 (21—31. júlí), ágúst 1 (1—10. ágúst) o. s. frv. Loks
var snyrpinótasíldin rannsökuð fyrir sig, og reknetasíldin fyrir sig..
a. Átumagnið í snyrpinótasild. Rannsóknirnar ná yfir tíma-
bílið frá 20. júlí til 10. sept. Síðast í júlí var átumagnið yfirleitt 5>
ccm, en mest var um átu í Eyjafirði, þar var átuhámark, sem nam
6.4 ccm. Fyrst í ágúst var áta yfirleitt minni, (3.7 ccm), og þá var
átuhámark á Grímseyjarsundi, líklega það sama og verið hafði íi
Eyjafirði, dagana á undan. Úr þessu fór átumagnið að vaxa, og
það allört (sbr. 46 töflu), því um miðjan ágúst virtist koma nýtt
átuhámark að vestan inn á Húnaflóa. Átumagnið á öllu svæðinui
náði hámarki síðast i ágúst, var þá 9.2 ccm, enda nam þá Húna-