Ársrit Fiskifélags Íslands - 01.01.1933, Qupperneq 64

62
því, hversu mikil áta er í síldinni, verður útkoman harla lík. Þar
sem átumagnið var 0—4 ccm, hafa að jafnaði veiðst 180 tn. Þar
sem það var 8—12 ccm, hafa veiðst 225 tn, og þar sem það var
16 ccm og meira, veiddust að meðaltali 400 tn. Þetta sýnir, að'
eftir því, sem átan er meiri, á einhverjum stað, veiðist þar meira
af síld, að minnsta kosti er það reglan.
Tafla 49. Yfirlit yfir sambandið á milli átumagns i snyrpi-
nótasild (ccm) og veiðimagnsins mældu í tunnum.
1. Átumagn, miðað við ákveðna veiði.
Veiðimagn i tn. Átum. i ccm. Magafjöldi
0—199 4.2 456
200—399 5.1 383
400—599 9.6 94
2. Veiðimagn, miðað vlð ákveðið átumagn.
Átum. i ccm. Veiðim. í tn. Magafjöldi
0—4 180 477
4—8 170 343
8-12 255 81
12—16 325 10
16+ 400 43
En frá þessari reglu eru margar undantekningar, eins og
rannsóknirnar hafa oft sýnt og sannað. En af því leiðir, að þótt
rannsakað sé átumagn í einum farmi, er engan veginn víst, að þa5
gefi rétta hugmynd um átumagnið á staðnum, þar sem sildin var
veidd. Setjum nú t. d. svo, að sildin eti aðallega á ákveðnum tím-
um dagsins. Yrði þá auðsætt, að alstaðar yrði mest áta á þeim
tímum sólarhringsins, þegar sildin hefur rétt lokið við máltið sína,.
en minnst, rétt áður en hún tæki til matar. Væri nú t. d. rann-
sökuð síld frá tveimur stöðum, t. d. Húnaflóa og Skagafirði, og
væri átumagnið á Húnafl. 6 ccm en á Skagaf. 4 ccm, gæti það þó
hugsast, að meiri áta væri á Skagafirði en á Húnaflóa, nefnilega
ef síldin, sem veidd var á Húnafl. var nýbúin að borða, en sú,
sem á Skagafirði fékkst, ætlaði að fara til þess, þegar veiðin fór
fram. Til þess að komast fyrir um þetta atriði, rannsakaði ég all-
mikið af mögum, úr síld, sem veiðst hafði á sama stað og tíma,
en á ýmsum tímum dagsins. í töflunni, sem hér fer á eftir, er út-
i