Dýraverndarinn - 01.05.1980, Síða 29

Börnin skrifa
Bréfdújur
Þér finnsr þú sjálfsagt vera mik-
ill maður, þegar þú stendur uppi í
háum turni. Þér finnst allt vera lít-
ið, sem þú sérð á jörðu niðri. En
dúfan, sem situr uppi á turninum
hefur ástæðu til að vera merkileg
með sig, því að hún sér 20 sinnum
lengra en við mennirnir. Og hún
er miklu ratvísari en þú og flýgur
með meiri hraða en hraðlest. Já,
bréfdúfan er stórmerkilegur og
virðingarverður fugl og ekki hvað
síst var hún það, þegar hvorki var
til sími, ritsími eða útvarp.
En þeir góðu gömlu dagar voru
samt ekki betri en það, að þá voru
styrjaldir ekki síður en nú, og þá
reyndust bréfdúfurnar oft flestum
boðberum betri. Kæmi það t. d.
fyrir að borg lenti í umsátri, svo að
ekki væri sjáanlegt að íbúarnir
mættu verjast umsáturshernum, þá
var ágætt að senda bréfadúfu til að
biðja um hjálp, því að ekki var
hægt að senda menn. Þær báru
bréf með hjálparbeiðni í. Það var
alltaf talið öruggast að senda marg-
ar, því að ef fjandmennirnir komu
auga á dúfurnar, slepptu þeir rán-
fuglum, sem vandir höfðu verið á
að veiða slíkar dúfur. Á mynd a
sjáið þið dúfnafálka hremma dúfu,
sem er á ferð með bréf.
í þá daga tóku sjóferðir langan
tíma. Þegar sjómennirnir höfðu
haft margra mánaða útivist og
nálguðust heimkynni sín, sendu
þeir stundum bréfdúfur heim til
DÝRAVERNDARINN
þess að boða komu sína. Mynd b
sýnir seglskip í rúmsjó, áhöfnin er
að sleppa bréfdúfum. Það er e. t. v.
mörgum dögum áður en þeir fá
landsýn, en dúfurnar eru vissar
um að rata.
Þegar ritsíminn fannst héldu
margir vitrir menn, að bréfdúfur
væru gagnslausar. En þar skjátlaðist
þeim.
Bréfdúfur eru ennþá notaðar,
einkum við herþjónustu. Þær þykja
góðar, ef símalínur eyðileggjast,
eða menn óttast, að óvinirnir kom-
ist yfir skeytin. Sérstaklega eru þær
notaðar af njósnurum, sem sendir
eru til að fá vitneskju um óvinina.
Séu þeir hræddir um að verða tekn-
ir til fanga, sleppa þeir dúfunum,
svo að þær fljúgi til herstöðvanna,
sem farið var frá. Á mynd c sjáið
þið körfu, sem dúfunum er stung-
ið inn í þegar farið er í njósna-
ferð. í fremri enda er op, svo að
dúfan sjái umhverfið, svo að hún
rati fljótt heim.
Komið hefir fyrir að njósnarar
hafi skipt um dúfur, stolið dúfum
óvinanna, en sett sínar í staðinn.
Hafa þá þær, sem voru þannig sett-
ar í staðinn, oft flogið með mikils-
verð skilaboð í hendur andstæðing-
anna, en þær stolnu hafa verið send
með fölsk skilaboð. En svona
brögðum er líklega ekki liægt að
ko'ma við í nútíma hernaði.
29