Stúdentablaðið

Árgangur

Stúdentablaðið - 01.02.2007, Blaðsíða 15

Stúdentablaðið - 01.02.2007, Blaðsíða 15
Happdrætti Háskólans mikla ábyrgð í sínum rekstri. Engin vínsala eða bjórsala fer ffam í spilasölum Háspennu. Aðgangur að stöðum þeirra er miðaður við 20 ára aldurstakmark þótt lögin miði við 18 ár og eftirlitsmaður er á hverjum stað. Því var engin ástæða hjá HHÍ að neita þeim um áframhaldandi viðskipti. Háspenna fékk því vilyrði fyrir vélunum með því skilyrði að fyrirtækið fengi öll tilskilin leyfi ffá borgaryfirvöldum. Háspenna aflaði sér þessara leyfa sumarið 2006 og réðst í breytingar á húsnæðinu. Þegar þeim breytingum var nánast lokið hófúst mótmæli við opnun salarins. í nóvember fóru íbúasamtökin Betra Breiðholt þess á leit við Happdrætti Háskóla íslands að falla ffá áformum sínum um opnun spilasalar í verslunarkjamanum í Mjóddinni. Fulltrúum Betra Breiðholts var gerð grein fyrir þeirri staðreynd að opnun þessa staðar væri ekki á vegum Háskóla íslands eða Happdrættis Háskóla íslands heldur á vegum einkafyrirtækisins Háspennu ehf. Á öðrum fúndi sem haldinn var síðar með fúlltrúum íbúasamtakanna, Happdrættisins og Háspennu ehf. voru málin útskýrð enn frekar. Þau leyfi, sem nauðsynleg eru til rekstrarins, voru lögð fram og fúlltrúum Betra Breiðholts bent á að borgaryfirvöld hefðu veitt þessi leyfi. Þann 21. desember var haldinn fúndur í Borgarráði. í fúndargerð segir: „Borgarráð tekur undir áhyggjur íbúa í Breiðholti og hverfisráðs Breiðholts sem hafa mótmælt rekstri svokallaðs spilasalar á vegum Háskóla íslands í Mjódd. Ráðið telur slíka starfsemi ekki heppilega á þessum stað hvorki fyrir verslunarmiðstöðina né hverfið í heild. Borgarráð samþykkir að skora á Háskóla íslands að hverfa ffá áformum um starffækslu spilasalar í verslunarmiðstöðinni í Mjódd.“ Mikil umræða var í fjölmiðlum um málið í kjölfar þessa og drógu Vilhjálmur Þ. Vilhjálmsson, borgarstjóri, og íbúasamtökin Betra Breiðholt ítrekað nöfn Háskólans og Happdrættis Háskólans inn í umræðuna. Vandinn var hins vegar sá að HHÍ átti ekkert í staðnum en hafði gefið loforð um að afhenda þangað vélar ef skilyrðum borgaryfirvalda væri fúllnægt. Gefin loforð á ekki að svíkja. Deilan um spilasalinn í Mjóddinni er nú komin í réttan farveg. Viðræður milli borgaryfirvalda og fúlltrúa Háspennu ehf standa yfir en enn er óljóst um endalok málsins. Spilagleöí og spílavandi „Auðvitað er fólk að spila í vélunum af því það hefúr af því ánægju. En um þetta eru mjög deildar meiningar. Sumir vilja meina að það séu bara spilafíklar sem spila í vélunum en það er ekki rétt. Fyrir ijórum árum settum við gang rannsókn á þessu fyrirbæri og fengum ungan vísindamann, Daníel Ólason, sem nú er lektor í félagsvísindadeild, til að rannsaka þetta. Hann rannsakaði umfang spilafíknar á íslandi og líka meðferðarúrræði við spilafíkn. Þar kom í ljós að um 0,5% eru í áhættuflokki að verða spilafíklar og geti ánetjast íjárhættuspili. Þetta er lág tala miðað við það sem gengur og gerist erlendis. Það er búið að gera fjöldan allan af rannsóknum á þessu sviði. Víðast hvar kemur það í ljós að þeir sem séu haldnir spilafíkn séu á bilinu 1 - 2%. Unglingar, sem lenda í spilamennsku, eru í meiri hættu en fúllorðnir. Við vildum láta rannsaka umfang og eðli spilunar hér á landi til þess að auðvelda aðgerðir til að grípa á vanda henni samfara“ segir Brynjólfur. Árið 2001 var kannað hve miklum ijárhæðum fólk væri að tapa í fjárhættuspilum á ári á íslandi. Að meðaltali tapaði fólk mestu þegar það tók þátt í leikjum á Netinu 1.730 kr. en minnstu í spilakössum eða 287 kr. Það er minna en í Lottói en þar tapaði fólk að meðaltali 455 kr. (heimild: www.spilafikn.is) „I umræðunni um spilafíkn kemur alltaf upp sú stóra spuming hvort rétt sé að banna happdrætti. Það er ákvörðun sem stjórmálamennimir þurfa að taka. Hins vegar má reikna með því að spilamennskan finni sér aðra farvegi ef happdrætti yrðu bönnuð“ bætir Brynjólfúr við. Happdrættlsmál í Evrópu „Evrópusambandið byggir sína starfsemi á Rómarsáttmálanum. Samkvæmt honum á að vera frelsi til að flytja vörur, þjónustu, fjármagn og vinnuafl á milli landa. Mjög sterk öfl eru í Evrópu sem vilja að þetta gildi líka um happdrætti. Það mundi þýða að happdrætti erlendis frá gætu komið inn á íslenska markaðinn. Nú em í gangi málaferli bæði fyrir Evrópudómstólnum (European Court of Justice) og Efta-dómstólnum út af happdrættismálum. Fyrir Efta- dómstólnum eru mál tengd Noregi. Þar er annars vegar um að ræða að norska ríkisstjómin samþykkti 2003 að allir spilakassar skyldu vera í umsjón ríkishappdrættisins Norsk Tipping. Þar í landi ráku einkafyrirtæki spilakassa og þau fyrirtæki fóru í mál gegn Norska ríkinu vegna þessarar lagasetningar. Eftirlitsstofnun Efta ályktaði að lagasetningin samræmdist ekki lögunum um Evrópska efnahagssvæðið og stefndi norska ríkinu fyrir Efta-dómstólnum. Við gerum okkur grein fyrir því að niðurstaðan úr þessu máli getur haft afdrifaríkar afleiðingar fyrir happdrættismál hér á landi. Þess vegna tókum við þá ákvörðun að taka þátt í þessum málaferlum fyrir Efta- dómstólnum til stuðnings Noregi. Hitt málið sem er í gangi í Noregi er að veðmálafyrirtæki í Bretlandi hefúr óskað eftir því að fá að setja upp útibú í þar í landi. Norsk stjómvöld neituðu fyrirtækinu um leyfi og því fór fyrirtækið í mál við norsk stjómvöld. Með úrskurðum Efta-dómstólsins og Evrópudómstólsinsræðsthvorteinstök ríki á Evrópska efnahagssvæðinu ráði happdrættismálumsínum. Þaðerstóra spumingin sem verið er að glíma við í Evrópu. Fari svo að einstök lönd glati sjálfstæði sínu í happdrættismálum verður markaðurinn í uppnámi“ segir Brynjólfúr. Háskóli íslands reiðir sig að miklu leyti á hagnað Happdrættis Háskóla íslands til uppbyggingar og viðhalds húsnæðis á Háskólasvæðinu. Ríkisframlög hafa verið lítil sem engin í því mikla uppbyggingarstarfi sem farið hefúr fram undanfarin ár og áratugi á svæðinu. „Ef dómar Evrópudómstólsins og Efta-dómstólsins fara á þann veg að erlend happdrætti eiga greiðan aðgang að íslenska markaðnum þurfa stjómvöld að huga að því til hvaða aðgerða þurfi að grípa“ segir Brynjólfúr að lokum. Laufey Kristín Skúladóttir lksl@hi.is Stuflningur Háskólanemar styrkja götubarnaheimili I Afríku Irá styrktartflnlelkum Samfélagslns. Ljósmyndari: Sigurður Gunnarsson Samfélagið, félag framhaldsnema við félagsvísindadeild Háskólans, stóð fyrir tónleikum á Stúdentakjallaranum 18. janúar síðastliðinn. Tónleikamir vom til styrktar Venancius Rukero AIDS Orphans and Vulnerable Children Foundation sem er götubamaheimili í Windhoek höfúðborg Namibíu. Böðvar Rafn Reynisson var hægri hönd Samfélagsins í skipulagningu tónleikanna og sá m.a. um öll samskipti við hljómsveitimar. Hljómsveitimar Touch, Andrúm, Endless Dark, Ground floor og trúbadorinn Svavar Knútur úr hljómsveitinni Hraun fognuðu því að tónleikar til styrktar götubömum væm haldnir á háskólavettvangi og gáfú fúslega vinnu sína til styrktar þessu verðuga málefni. Hljóðkerfi. is létu ekki sitt eftir liggja og lánaði hljóðkerfið ásamt því að borga sig inn á tónleikana líkt og flestir meðlimir hljómsveitanna. Að borga sig inn á eigin tónleika sýnir glögglega hversu náungakærleikurinn í garð götubama var mikill þetta magnaða kvöld. Hulda Guðrún Gunnarsdóttir, fyrmm starfsnemi Iceida í Namibíu, hélt tölu um Venancius Rukero áður en hljómsveitimar stigu á stokk. Framsagan var um fortíð hans, nútíð og baráttu fyrir hagsmunum götubama í Windhoek. Rukero bjó á strætum Windhoek ffá sex ára aldri - bamæska hans einkennist af ofbeldi, vímuefnum, misnotkun, vændi og hungri. Hann greindist með alnæmi aðeins 18 ára gamall, hafði þá stundað vændi sér til bjargar í rúmlega 6 ár og var orðin vemlega veikur við 29 ára aldur. Það var þá árið 2004 sem hann ákvað að stíga upp úr eymdinni og hjálpa öðmm til þess að hjálpa sér sjálfum. Með ótrúlegum dugnaði og hugrekki tókst honum að koma götubamaheimili á laggimar. Heimilið gekk mjög rlla fyrstu mánuðina sökum peningaleysis en Rukero lét það ekki stöðva sig og biðlaði til allra sem á hann vildu hlusta um aðstoð til hjálpar götubömum. M.a. styrkir Iceida, útibú Þróunarsamvinnustofnunar Islands í Namibíu, heimilið með mánaðarlegum matargjöfúm og hefur gert seinasta árið. Nú á dögum em 7 böm sem eiga fast aðsetur á heimilinu og er yngsta barnið aðeins nokkra mánaða gamalt. Önnur götuböm koma þangað af og til, aðallega til þess að fá heitan mat og svefnstað þegar illa viðrar. Framtíðarsýn Rukero er að koma á sjálfbæmi, þ.e.a.s. að þetta heimili muni starfa eftir hans dag. Tónleikamir heppnuðust einstaklega vel og söfnuðust rúmlega 50 þúsund krónur sem gjaldkeri Samfélagsins, Lilja Amlaugsdóttir sendi út til Namibíu. Stjóm Samfélagsins ákvað að láta Rukero ekki vita af því að verið væri að halda tónleikana fyrr en daginn eftir að þeir fóm- ffam og varð hann afskaplega ánægður þegar hann fékk fréttimar. Hans eigin orð eftir að hann fékk fféttina um fjárstuðninginn vom: Iceland is very cold but the people there have a warm heart as well. Please tell them we really appreciate the financial contribution. The school started last week and some of our kids don’t even have school uniforms and no money for their school fees as well and we are in dire need of money now. Fjóla Einarsdóttir jjolae@hi. is Venancius Rukero Ljósmyndari: Guðrún Helga Jóhannsdóttir Stúdentablaðíð 115

x

Stúdentablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Stúdentablaðið
https://timarit.is/publication/350

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.