Stúdentablaðið - 01.02.2007, Blaðsíða 20

Hljómsueitin
the BAND
Nafn: Einar Jónsson (Einsi)
Hljóðfæri: Bassi
Aldur: 30 ára og alltaf að yngjast
Önnur bönd: Heybaggabandið
Frjáls eða fangaður: Frjáls
Hæð: 178
Stjörnumerki: Bogamaður
Mottó: Ekkert helvítis gos!
Nafn: Böðvar Rafn Reynisson (Böddi)
Hljóðfæri: Söngur og gítar
Aldur: 28 ára
Önnur bönd: Hunang og The Foghorns
Frjáls eða fangaður: Fangaður
Hæð: 190 CM OG ALLTAF AÐ STÆKKA
Stjörnumerki: Krabbi
Mottó: Nema Jónas!
Nafn: Kristján Óli Pétursson (Kópur)
Hljóðfæri: Trommur
Aldur: 28 ára
Önnur bönd: Lúðrasveit Þorlákshafnar og
The Foghorns
Frjáls eða fangaður: Frjáls
Hæð: 186 cm
Stjörnumerki: Fiskur
Mottó: Ekkert
Nafn: Daníel Freyr Gunnlaugsson (Danni)
Hljóðfæri: Gítar
Aldur: 27 ára
Önnur bönd: Ég er ekki ótrúr ræfill eins
OG HINIR STRÁKARNIR
Frjáls eða fangaður: Fangaður
Hæð: 183
Stjörnumerki: Vatnsberi
Mottó: Ekki standast freistingarnar
Touch
Ljósmyndari: Birgir Freyr Birgisson
Hljómsveitin Touch hefur haft
i nógu að snúast seinustu tvö
árin við að skemmta fólki með
hressleika sínum og rokkuðum
tónum. Þeir drengir hafa lokið
upptökum á sinni fyrstu breiðskífu
og eru á leiðinni til London að láta
fullvinna hana. Þeir munu einnig
nota tœkifœrið og halda nokkra
tónleika á völdum stöðum i þeirri
rómuðu borg. Böddi er helsti texta-
og lagasmiður hljómsveitarinnar
en Danni hefur þó samið nokkur
lög sem landsmenn geta kynnt sér
nánar þegar breiðskífan kemur út.
Blaðamaður Stúdentablaðsins hitti
þá félaga rétt fyrir „gigg ” á Hressó
og fékk að forvitnast um sögu og
gengi sveitarinnar.
Það kom berlega í ljós í byrjun
VIÐTALSINS AÐ STRÁKARNIR í TOUCH
ERU MIKLIR húmoristar og fara
IÐULEGA ÓHEFÐBUNDNAR LEIÐIR - SÉST
ÞAÐ BEST Á SVÖRUM ÞEIRRA ÞEGAR
ÞEIR ERU SPURÐIR AÐ ÞVÍ HVERNIC
BANDIÐ VARÐ TIL:
Kópur: Við munum það ekki því við
vorum svo fullir.
Böddi: Það var árið 2001. Kópur
hringdi í mig og spurði mig hvort
að ég vildi spila með honum á
Hvítasunnuballi á Hvammstanga,
bróðir hans rak þá hótel þar. Ég sagði
nei við hann því við værum ekki í
neinni hljómsveit! Þegar Kópur sagði
að það yrði frítt brennivín í boði
ákváðum við að slá til og byggja
hljómsveit í kringum þetta ball. Þá
vantaði bara bassaleikara og annan
gítarleikara, við höfðum áður spilað
með Einari og fengum hann til liðs
með okkur. Við redduðum svo öðrum
gítarleikara á seinustu stundu og
fengum félaga Einars hann Guðmar
Pálsson til þess og þannig voru fyrstu
drög að bandinu. Ballið heppnaðist
þvílíkt vel þrátt fyrir litla sem enga
undirbúningsvinnu. Við fengum
okkur húsnæði á miðvikudegi, fyrsta
æfing var á fimmtudegi og svo fórum
við á Hvammstanga á föstudegi og
spiluðum á Hvítasunnudegi 40 laga
prógramm sem við vorum eins og fyrr
sagði bara búnir að æfa í einn dag.
Einar: Já þetta ball var þrusu
skemmtilegtogbyrjunáskemmtilegum
tíma - ákveðin tímamót í okkar lífi.
Við kölluðum okkur Fyllikallana á
þessu giggi og gerðum fyrst um sinn.
Næsta nafn okkar var Sóló practice
og tveimur nöfnum síðar duttum við
niður á nafnið Touch og erum mjög
sáttir við það nafn.
Kópur: Við byrjuðum heldur ekki að
spila fyrir alvöru fyrr en eftir að við
fengum okkur nafhið Touch.
Böddi: Svo að við höldum okkur
við söguna um uppruna bandsins þá
gerðum við ekki mikið eftir þetta
Hvítasunnuball nema reyndar að spila
í afmælum, brúðkaupum og þannig
einkapartíum. Við lögðum aftur á
móti mikinn metnað í að æfa okkar
eigið efni. Guðmar hætti fljótlega í
bandinu og fengum við Danna til liðs
með okkur og small hann eins og flís í
rass við restina af bandinu, smá blóð,
smá gröftur en alveg ómissandi, enda
er hann snillingur. Þegar Danni var
kominn í bandið fórum við að vinna
enn frekar í ffumsömdu efni sem ég
haföi reyndar samið flest þegar ég bjó
á Flórída árið 2000. Það var svo fyrir
svona tveimur til þremur árum sem
við fórum að spila á skemmtistöðum
og öðrum samkomum, núna erum við
að spila nánast hverja helgi og jafnvel
mikið á virkum dögum - topparnir
eru 6-7 sinnum á viku.
Danni: Já við höfúm spilað á flestum
stöðum borgarinnar og mikið út á
landi.
Einar: Til dæmis þjóðhátíð seinustu
þrjú árin og munum halda því áfram,
alveg hreint frábært að spila þar.
Böddi: Við erum mjög oft að spila á
Hressó, vorum oft að spila á Gauknum
þegar hann var og hét og höfum
ósjaldan spilað á Broadway og fleiri
stöðum um borg og bý. Við tökum líka
enn að okkur að spila í brúðkaupum,
skilnuðum, árshátíðum, afmælum og
öðrum jarðarförum en gerum reyndar
minna af því núna því við erum alltaf
svo uppteknir á skemmtistöðunum.
Til þess að ferja okkur á milli staða
á sem einfaldastan hátt þá splæstum
við í hljómsveitarrútu, það er Ford
Ecoline af stærstu gerð - skráður fyrir
14 manns.
Kópur: Já það er mikill munur eftir
að við keyptum svona stóran bíl,
auðveldar okkur að ferja allt þetta
drasl sem fylgir okkur.
Böddi: Allt annað heldur en að vera
að fá mann og annan til þess að ferja
okkur á milli eða troða öllu í bílana
okkar, alltof mikill bensínkostnaður
að vera á mörgum bílum. Það fer
nefnilega rosalega mikill kostnaður
í okkar helsta áhugamál sem er bara
ekki birtingar hæft, það er ástæða fyrir
því að við spilum ekki í leikskólum.
Einar: Stærsta giggið okkar til
þessa er þegar við hituðum upp fyrir
BloodhoundGangíLaugardalshöllinni
5. september sfðastliðinn.
Böddi: Það var samt pottþétt stysta
giggið okkar því við spiluðum bara
fjögur eða fimm lög þama. Hægt er
að sjá myndir af því á heimasíðunni
okkar www.touch.is eða http://
myspace.com/touchtheband og þar er
einnig hægt að heyra nokkur lög sem
við höfúm nú þegar gefið út.
Danni: Já og svo má ekki gleyma því
að við héldum tónleika í New York og
tókum upp myndbandið okkar þar.
Böddi: Sú ferð var alveg mögnuð,
við spiluðum meðal annars á stað sem
meistari Jeff Buckley spilaði alltaf
á í denn. Fórum líka á Hooters en
að sjálfsögðu bara til þess að borða
kjúklingavængi, ekkert að horfa á
stelpumar. Nema kannski Kópurinn
og Danni.
Danni: Já þessi ferð var frábær en
það besta við Touch að mínu mati
held ég að sé hversu góður vinir
við erum, við erum algjör vísitölu
fjölskylda. Það kemur þó alltaf upp
smá fjölskyldurígur en eins og allir
vita þá rífast íjölskyldur.
Böddi: Kópur er frekja og ég er
frekja, já that’s about it!
Danni: Það er heldur ekkert pláss fyrir
fleiri frekjur, ég og Einar erum ljúfir
sem lömb og höfum alltaf verið.
Böddi: Þeir em samt báðir húðlatir og
hlusta ekki á það sem þeim er sagt.
Danni: Þegiðu Böddi.
Fjölskyldan Touch hefur ekki
EINGÖNGU VERIÐ AÐ HALDA UPPI
STUÐINU Á SKEMMTUNUM, ÞEIR HAFA
EINNIG GEFIÐ ÚT NOKKUR LÖG, GERT
MYNDBAND OG ERU AÐ VINNA í FYRSTU
PLÖTUNNI SINNI. ÞEIR HAFA ÁKVEÐINN
STÍL ÞEGAR KEMUR AÐ EIGIN EFNI EN
SPILA ÞÓ ALLT Á MILLI HIMINS OG
JARÐAR Á BÖLLUM ÚT Á LANDI. ÞEIRRA
SKILGREINING Á TÖNLISTARSTEFNU
HLJÓMSVEITARINNAR ER EFTIRFARANDI:
Danni: Varðandi tónlistarstílinn þá
spilum við popp/rokk fyrir allskonar
fýllibyttur.
Böddi: Okkar eigið efni er allt frá
popp/rokk ballöðum upp í nokkuð hart
millivigtar rokk, ball draslið okkar er
mismunandi en oftast tökum við góða
slagara sem flestir þekkja. Þegar við
vomm að túra í New York spiluðum
við aftur á móti eingöngu frumsamið
efni og sama munum við gera þegar
við förum til London. Dagsdaglega
höfúm við verið mikið í stúdíó að taka
upp fyrstu plötuna okkar, það er verið
að mixa hana þessa dagana og svo
fömm við í febrúar og masterum hana
í London. Við erum að vinna núna í
frontinu á henni, það er jafnmikið
leyndarmál og útgáfumálin.
201 Stúdentablaðið