Dvöl - 01.04.1942, Side 53

Dvöl - 01.04.1942, Side 53
D VÖL 131 Milli mála Eftir Gnðmnnd Friðjóiisson AÐ ER MARGT, sem fer milli mála, til dæmis það, hvað skáldum sé fyrir beztu. Jónas Jónsson lét í veðri vaka í ræðu þeirri, sem hann helgaði mér — í útvarpi — á sjötugsafmæli mínu, að sú aðstaða, sem mér hlotnaðist, ævilöng í heimahög- unum, muni hafa staðið mér lítt eða ekki fyrir andlegum þrifum. Sigurður Nordal kemst að sams- konar niðurstöðu um St. G. St. í formála að úrvali kvæða skáldsins, sem flúði til andvökunnar til ljóðagerðar. Ég ætla í þessu greinar-kríli að láta St. G. svara fyrir okkur báða, og er eigi svo að skilja, að í þessu tiltæki felist mannjöfnuð- ur okkar í milli. komið fyrir. Hvers vegna átti hann þá að lifa lengur í þessum heimi.. ? Karlinum tók að hnigna . . hann lagðist rúmfastur. Trúaðir karlar og kerlingar sátu einatt við rúm- stokk hans og héngu yfir honum vikurnar, sem hann lá veikur, mas- andi aftur og fram af nasvísi og þekkingu um eilífðarmálin. Pró- ventukarlinn hlustaði og samsinnti oftlega. Hressilegt skap verður líka oft bljúgt við hinn framandi þröskuld dauðans. Vafalaust frels- aðist sál karlsins til fagnaðar hins St. G. gat þess eitt sinn í bréfi til mín, að hann hefði orðið að rækja ljóðagerð sína með fjósverk- unum, á næturþeli, og þegar ill- viðri bönnuðu honum akuryrkju. Slík tækifæri eru svo óskáldleg sem mest má verða. Það þori ég að fullyrða. Menntun sína þurfti St. G. að sækja undir það högg, sem hann túlkar í þessari vísu: Ég gat hrifsað henni af hratið, sem hún vék mér, meðan lúinn makrátt svaf, meðan kátur lék sér. Um Kolbein, sem kvaðst á við óvin mannanna, segir St. G. og er sú umsögn undir niðri um hann sjálfan, andvöku-Bragann: hæsta, en það er líka áreiðanlegt, að á himnum hefir honum verið búið óvænt yndi með því að lána honum utan um sál sína þrekleg- an líkama og sterka vöðva. Próventukarlinum var fylgt til grafar. Og húsbændurnir höfðu á- stæðu til að finna til léttis fyrir brjóstinu og núa saman höndun- um. Drottinn reynir kannske á þolrifin, en hann stýrir þó öllu til bezta vegar og gerir þeim!, sem óttast hann og vegsama, ferðina giftudrjúga.

x

Dvöl

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dvöl
https://timarit.is/publication/619

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.