Melkorka - 01.03.1958, Blaðsíða 11

inn hafði numið hið tvíræða tungumál sem
talað er í sölum utanríkisþjónustunnar. Það
sem á hinni diplómatísku íslenzku Alþýðu-
flokksins lieitir „að reka varnarstöðvar‘|‘,
Iilýtur að þýða á íslenzku okkar hinna: að
fást við hernaðarstörf og hervarnir. Þetta
verk eiga íslendingar að rækja „með nauð-
synlegri aðstoð“. Getur þessi nauðsynlega
aðstoð verið nokkuð annað en amerískir,
þjálfaðir hermenn? Hin rnikla yfirlýsing frá
28. marz 1956 um brottför liins erlenda hers
er þá orðin að yfirlýsingu um kyrrsetu þessa
liers í landinu, að viðbættri þátttöku íslend-
mga í „rekstrinum“. Sic transit!
Það sem hér hefur verið tekið fram er
ekki sagt til þess að leggja Alþýðuflokkinn
1 einelti eða skattyrðast við hann, heldur til
þess að sýna frarn á, að brottflutningur hers-
ins af íslandi eru draumórar einir, ef ekki
verður um leið reynt að flytja ísland búferl-
um úr Atlanzhafsbandalaginu. Þetta er
lieldur ekki sagt til þess að letja menn til
baráttu fyrir brottflutningi liersins á grund-
velli hinnar gömlu yfirlýsingar Alþingis 28.
ntarz 1956. Það er aðeins á það bent, að bar-
áttan fyrir brottflutningi setuliðsins verður
ekki raunhæf fyrr en úrsögn íslands úr At-
lanzhafsbandalaginu verður sett á dagskrá.
Að öðrum kosti er verið að l)jóða þjóðinni
einskærar blekkingar.
Hersetumálið er alvarlegasta og afdrifa-
tíkasta vandamál, sem íslenzku þjóðinni
kefur borið að höndum um áratugi. En það
hefur verið gert að aðhlátursefni. Það lítur
ekki út fyrir, að hér sé ung þjóð að reyna að
leysa höfuðviðfangsefni fullveldis síns, held-
ur er því líkast sem einliver háðfuglinn hafi
gert sér það til gamans að breyta djúpum
karmleik Jrjóðar í spott og skrípaleik. Eisen-
hower Bandaríkjaforseti segir okkur, að
h'iður ríki nú á jörð og mikil sæld með
uiönnum og mammoni. Þá lilaupa fram
tveir íslenzkir stjórnmálaflokkar með kosn-
uigakvíðann í liaklinu og samþykkja yfir-
lýsingu urn brottför erlends hers af íslandi.
Nokk rum mánuðum síðar lenda tvö af
bandalagsríkjum íslands, England og Frakk-
land, í stríði fyrir botni Miðjarðarhafs,
flækt í sínu eigin neti og reyna nú að
höggva þann hnút, sem þau fá ekki leyst.
Og Eisenhower segir að ófriðlega líti út í
heiminum, kennir hinum alþjóðlega komm-
únisma um glæpi og glappaskot banda-
nranna sinna, og er mjög svartsýnn á friðar-
horfurnar. Og enn hlaupa fram tveir ís-
lenzkir stjórnmálaflokkar — og lrlaupa frá
kosningaloforðum sínum. Og þeir geta án
efa lialdið áfram lengi enn að hlaupa frá
þeirn — lrinir friðsælu vinir vorir, sem
strendur eiga við Atlanzhaf, munu án efa
sjá um það.
En það er konrinn tími til að þessir póli-
tísku hlaupagikkir okkar fari xrú að lina á
sprettiirum, gefi sér tóm til að kasta mæð-
inni og hugsa ráð sitt. Þessir memr vitira
sýkirt og heilagt um „lrið alvarlega ástaird í
alþjóðamálum" og xrota öll áflog í heimin-
um, stór og smá, að yfirvarpi, til að halda
íslairdi liersetnu, þessir menn ættu að íhuga
ofurlítið íránar þær grundvallarbi'eytiirgar,
sem orðið hafa í lreiminum síðustu mánuði.
Þeir ættu að hugleiða þá staðreyird, að með
eldflaugatækni nútímans er hægt að eyða,
ekki aðeiirt hvert mamrslíf á íslandi, heldur
allt lífræirt efni, úr 8000 km. fjarlægð. Sá
sem heldur því fram að hægt sé að „verja“
ísland í stórstyrjöld, ætti ekki að eiga lög-
heimili amrars staðar en á fávitalræli. íslaird
á sér aðeiirs eina vörn, og hún heitir lilut-
leysi. Hlutlaust ísland getur átt kost á að lifa
af stórstyrjöld. ísland í lrernaðarbandalagi
á sér enga lífsvon. Þetta eru staðreyndir,
sem ekki verður um þokað. Því er það, að
hlutleysisstefnair er tekiir að ryðja sér til
rúms á meginlandi Evrópu, og nreinr mega
vera Jress fullvísir, að lrlutleysislrreyfingiir
er ekki dægurfluga, heldur munu æ fleiri
þjóðir skipa sér uirdir merki henirar og bera
haxra fram til sigurs, Jrví að liúir er Jreirra
eina von. ísland lét verða það sitt fyrsta
verk að lýsa yfir ævarairdi lrlutleysi, er Jrað
var viðurkennt sjálfstætt ríki. Þá var þörf,
M l'.I.KORKA
n