Valsblaðið - 01.05.2005, Side 79

Ungir Valsarar
Ingibjörg Magnúsdóttir leiknr með 2. flokki og fékk Friðriksbikarinn 2005
Ingibjörg er 16 ára og hefur æft með Val
í rúm þrjú ár. Hún flutti frá Bandaríkj-
unum sumarið 2002 í Hlíðahverfið og fór
þess vegna að æfa með Val og er mjög
fegin því að hafa flutt í Valshverfið. Aður
æfði hún fótbolta í Bandaríkjunum í átta
ár. Hún er markvörður en byrjaði að æfa
sem markvörður tæplega ári áður en hún
flutti frá Bandaríkjunum.
- Hvaða hvatningu og stuðning
hefur þú fengið frá foreldrum þínum í
sambandi við fótboltann?
„Ég hef alltaf fengið mjög góðan
stuðning frá foreldrum mínum. Þeir hafa
alltaf verið duglegir að mæta á leiki og
keyrt þegar þess hefur þurft og skilja
hvað fótboltinn skiptir mig miklu máli.
Mér finnst mjög mikilvægt að fá stuðn-
ing heima og ég hef ekki bara fengið
stuðning frá pabba og mömmu heldur
líka öðrum í fjölskyldunni.“
- Hvernig gekk ykkur í sumar?
„Okkur gekk ágætlega en ekki eins vel
í Islandsmótinu og við stefndum að. Við
unnum Reykjavíkurmótið, lentum
í 3. sæti í Símamótinu, í 2. sæti
í ReyCup. Þar fékk ég að spila
úti á vellinum og fannst það
mjög skemmtileg tilbreyting.
Að lokum unnum við haustmót-
ið. Hópurinn var mjög skemmti-
legur og við erum allar góðar
vinkonur. Við gerum margt
saman fyrir utan fótbolt-
ann og ætlum að hafa
saumaklúbb í fram-
tíðinni."
- Segðu frá
skemmtilegum
atvikum úr
boitanum.
„Það að
vinna Breiða-
blik, bæði í
sumar og í
fyrrasumar,
stendur upp
úr sem mjög
góð minning! Skemmtilegasta mótið
sem ég hef tekið þátt í var Gothia Cup
í Gautaborg í fyrra. Það var ofboðslega
gaman að fara með flokknum, skemmti-
legt bæði utan vallar og innan.“
- Attu þér fyrirmyndir í fót-
boltanum?
„Þegar ég var að æfa fótbolta í Banda-
ríkjunum voru ákveðnar fótboltakonur
sem ég leit mikið upp til. Aðallega Mia
Hamm og Brandi Chastain. Það var mikil
hvatning og gerði fótboltann skemmti-
legri þegar bandaríska kvennalandsliðið
í fótbolta varð heimsmeistari árið 1999.
Héma heima á íslandi er meistaraflokk-
ur kvenna í Val mín fyrirmynd. Þegar ég
horfi á leiki hjá þeim sé ég hvað það er
góður andi og liðsheild hjá þeim. Þær
spila líka skemmtilegan bolta og em
okkur hinum því hvatning."
- Hvað þarf til að ná langt í fótbolta
eða íþróttum almennt?
„Til þess að ná langt í íþróttum þarf
fyrst og fremst að trúa því að maður geti
það. Svo skiptir mestu máli að vera dug-
leg að æfa sig og mæta einbeitt á
æfingar. Mér finnst ég þurfa að
bæta talandann og hvemig ég
losa boltann frá markinu."
- Hvers vegna fótbolti?
„Ég æfi fótbolta af því að
það er skemmtilegasta íþrótt-
in sem ég hef kynnst. Ég hef
æft fleiri íþróttir. Ég byrj-
aði á því að æfa ballett í
eitt ár þegar ég var
fjögurra ára. Ég
svo að
æfa fótbolta
og fimleika
fimm ára.
Ég æfði fim-
að
æfa körfu-
bolta níu
ára og æfði
alveg þang-
Valsblaðið 2005
að til í fyrra. Eftir að ég flutti til fslands
þurfti ég að æfa körfubolta með KR, þar
sem Valur er því miður ekki með kvenna-
deild í körfunni, og mér fannst það erfitt
af því að ég er mikill Valsari. Ég varð að
hætta í körfubolta af því að það var of
mikið álag á líkamann að æfa tíu sinnum
í viku - fótbolta og körfubolta. Fyrir utan
þessar íþróttir æfði ég líka í eitt sumar í
Bandaríkjunum íþrótt sem heitir „lac-
rosse" sem er boltasláttarleikur sem rak-
inn er til indíána. Mér fannst það ferlega
skemmtileg íþrótt en ekki mikil framtíð í
henni á íslandi!"
- Hverjir eru þínir framtíðar-
draumar í fótbolta og lífinu almennt?
„Ég vona að ég eigi eftir að leika með
meistaraflokki Vals í fótbolta og að ég
eigi eftir að hafa gaman af því að spila
fótbolta þangað til ég verð gömul kerl-
ing. Ég er núna í MH og stefni að því að
fara í háskólanám. Ég veit ekki hvað ég
ætla að læra en allavega eitthvað sem ég
mun hafa gaman af að fást við í framtíð-
inni.“
- Þekktur Valsari í fjölskyldunni?
„Já, Pétur Guðmundsson körfubolta-
maður, sem var lengi í Val og lék síðan
í NBA, er móðurbróðir minn. Hann
hefur ailtaf sýnt íþróttunum mínum mik-
inn áhuga, hann fylgist vel með mér
þótt hann búi í útlöndum og hvetur mig
áfram.“
- Hvaða þýðingu hefur það fyrir þig
að hafa fengið Friðriksbikarinn?
„Mér finnst það mikill heiður að fá
Friðriksbikarinn. Ég hef aldrei áður
fengið einstaklingsviðurkenningu fyrir
fótbolta og ég er mjög stolt af því að fá
þessa viðurkenningu sem er veitt fyrir
frammistöðu utan vallar sem innan. Ég
veit að Friðrik stofnaði Val 11. maí árið
1911“
- Lífsmottó: „Ég hef ekkert sérstakt
lífsmottó en ætli ég myndi ekki segja að
ég reyni að gefa alltaf 100% í allt sem ég
geri - nema kannski að taka til í herberg-
inu mínu!“