Bjarmi - 01.10.2003, Blaðsíða 16

§
ý
Ragnar Gunnarsson
„Hólar er
stórkostlegur stadur1
Viðtal við Jón Aðalstein Baldvinsson vígslubiskup
Fráfarandi vígslu-
biskup, Sigurður
Guðmundsson, árnar
hinum nývígða heilla.
I sumar var séra Jón A. Baldvins-
son vígður til embættis vígslu-
biskups á Hólum. I því tilefni
hafði Ragnar Gunnarsson sam-
band við Jón nýverið og lagði
fyrir hann nokkrar ágengar
spurningar. Jón er 57 ára gamall
og kvæntur Margréti Sigtryggs-
dóttur. Börn þeirra eru Sigrún
tónlistarskólastjóri og Róshildur
háskólanemi. Fyrir átti Jón soninn
Ragnar Þór tryggingarfulltrúa.
I takt við gamla góða islenska hefð
langarokkur að vita hvarþú ert
fœddur og uppalinn.
Eg er fæddur Þingeyingur á
Ofeigsstöðum í Kinn en ólst upp á
Rangá. Fyrir þau sem ekki þekkja
vel landafræði Norðausturlands þá
er Kinnin norður af Ljósavatns-
skaröi og ekki fjarri Húsavík. Ég
ólst upp á ákaflega kirkjuræknu
heimili. Foreldrar mínir voru af-
skaplega tengd kirkjunni, sjálfsagt
var að sækja kirkju. Heima var
okkur kenndar bænir. Móðir mín
var mjög trúuö kona og ól okkur
börnin 5 upp i lifandi trú. Faðir
minn var í senn oddviti í sveitinni
og sóknarnefndarformaður. Bæði
sungu þau í kirkjukórnum. Kirkjan
var samofin lifi okkar í sveitinni.
Ég átti síðan mín fráhvarfsár þeg-
ar ég varð unglingur og hugsaöi
ekki mikið um þessi mál fyrr en
undir lok menntaskólans. Þá
fannst mér ég kallaður til kirkj-
unnar á ný og ákvað að fara i
guðfræðinám. En ég var samt ekki
viss hvort ég myndi treysta mér til
að veröa prestur. Málin æxluöust
samt þannig og ég sé ekki eftir
því.
Hvernig var að vero iguðfrœði-
námi á þeim árum?
Árin í guðfræðideildinni voru
ár mikils þroska. Ég hafði kynnst
konunni minni í menntaskóla, viö
giftumst að loknu námi þar, flutt-
um suöur og byrjuöum að búa.
Þetta voru algjör umskipti. Námið
varð mér mjög dýrmætt á þeim
þroskaferli. Þá tókum við próf í
tveimur hlutum og lokaprófið var
meira og minna úr öllu námsefn-
inu. En þetta kerfi gaf okkur frelsi
sem nemendur samtímans hafa
ekki.
Fyrir hönd þeirra sem nú
stunda guðfræðinám sakna ég
þessa og aukins valfrelsis. Við gát-
um grúskað okkur til fróðleiks þó
ekki væri prófað úr þvi. Við höfð-
um tíma til að láta áhugann ráða
og leiða okkur. Aö sjálfsögðu gat
þetta komiö niöur á mönnum sem
töpuðu sér í frelsinu og sinntu
ekki kjarna námsins. En ég á ákaf-
lega góðar minningar frá háskóla-
árunum. Það var mér mikil guðs-
blessun aö eiga marga frábæra
kennara aö á þessum árum.
Siðan hélst þú út i prestsskap?
Já, ég var vígður til Staðar-
fellsprestakalls, minnar heima-
sveitar, og var þar í fjögur ár. Ég
fékk þá styrk frá Alkirkjuráðinu til
framhaldsnáms og fór til Edin-
borgar. Þar var ég eitt ár í sál-
gæslunámi með áherslu á sjúkra-
húsþjónustu. Kom síðan heim aft-
ur og var önnur fjögur ár í heima-
prestakallinu. Mérfannst afskap-
lega notalegt að koma heim tíl
16