Búnaðarrit - 01.01.1960, Page 333
BÚNAÐARRIT
331
ið. Ef svo er ekki, þá eru hrútar austan Hvítár betur
aldir upp og betur með í'arnir en utan ár. Þessi mun-
ur er samt mjög athyglisverður og ætti ekki að hvetja
bændur til þess að blanda vestfirzku blóði í þing-
eyska féð, eins og nokkrir eru að reyna. Ég hygg, að
allir þeir, sem hugsa sér að leggja alúð við fjárrækt-
ina og voru svo heppnir að fá þingeyskt fé við fjár-
skiptin, ættu að forðast íblöndun vestfirzks fjár. Hins-
vegar tel ég líklegt, að þeir, sem búa við hyrndan vest-
firzkan stofn befðu mikinn hag af því að blanda
þingeysku blóði í hann. Þeir, sem vilja búa við koll-
ótt fé, ættu að halda vesfirzku kollóttu fé óblönd-
uðu.
Tafla C. sýnir þunga, mál og eigendur I. verðlauna
hrúta í Árnessýslu.
Búnaðarsamband Suðurlands ákvað að halda hér-
aðssýningu á hrútum úr Árnessýslu að loknum
hreppasýningunum. Voru valdir beztu hrútar á hverri
sýningu á héraðssýninguna í hlutfalli við fjártölu.
Selvogshreppur. Sýndir voru 24 hrútar í hreppnum,
14 fullorðnir, er vógu 89,9 kg til jafnaðar, og 10 vet-
urgamlir, er vógu 70.7 kg að meðaltali. Þeir fullorðnu
voru 1 kg þyngri, en þeir veturgömlu 6.1 kg léttari en
jafnaldrar þeirra 1955. Fyrstu verðlaun hlutu 5
hrútar fullorðnir og 2 veturgamlir. Bestir þeirra voru
Neskollur Þórarins í Vogsósum, rígvænn metfés hrút-
ur, og Gulur Helga í Þorkelsgerði, líka prýðilegur
einstaklingur, mjög lágfættur og þungur miðað við
stærð. Þeir fóru háðir á héraðssýninguna. Svartkoll-
ur í Vogsósum er einnig ágætur hrútur. Hrútar í
Sclvogi eru sízt lakari en i öðrum sveitum utan
Hvítár.
Ölfushreppur. Þar voru sýndir 105 hrútar, 66 full-
orðnir og 39 veturgamlir. Þeir voru nokkru léttari en
jafngamlir hrútar 1955, einkum þeir veturgömlu, sem
nú vógu til jafnaðar 64.6 kg, en þá 73.4 kg. Fyrstu