Búnaðarrit - 01.01.1952, Page 11
BÚNAÐARRIT
9
fari enn um skeið, að býlum fækki í dreifbýlinu,
rekur að því fyrr eða síðar, að hún þéttist aftur.
Mannkynið hefur ekki efni á þvi að láta ræktanlegt
land iiggja ónotað. Milljónir manna lifa við sult og
seyru. Því þarf að nota móður jörð og gjafmildi
hennar til frámleiðslu fæðis handa mannkyninu. Við
Islendingar erum flestra þjóða ríkastir af ónj'tjuðu
ræktanlegu landi. Það er okkar stærsti og verðmæt-
asti auður. Og þó að hann nú sé talinn eign einstakra
manna, og það geti oft staðið í vegi fyrir því að aðrir
menn geti fengið að nytja landið og rækta, þá hlýtur
framtíðin að bera það í skauti sínu, að menn skilji
það, að eins og allir þurfa að anda að sér lofti og
drekka vatn, eins þurfi allir menn fæði, og einstak-
lingarnir geti ekki með umráðaíétti sínum yfir land-
inu staðið í vegi i'yrir, að það verði notað mannltyn-
inu til heilla.
Og þó það verði ef til vill ekki á næsta aldarhelm-
ing, þá kemur einhverntíma að því að allt ræktanlegt
land verður notað, og flóarnir og holtin í byggðum
landsins breytast í iðjagræn tún og akra.
III.
Um aldamótin reyndi hver bóndi að búa sem mest
að sínu. Á búi sínu leitaðist hann við að framleiða
allt það, sem hann þarfnaðist til heimilisins. Eftir því
liagaði hann búskapnum. Hann færði frá ánum sín-
um og mjólkaði þær. Með því fékk hann mikla björg
í bú. Úr mjólkinni gerði hann skyr, ost og smjör og
geymdi til vetrarins. Þó smjörið yrði súrt, og jafn-
vel að gráðasmjöri, var ekki l'engist um það. Allur
fatnaður á heimafólkið var unninn úr ullinni. í bað-
stofunni var kembt, spunnið, prjónað, ofið og saum-
að. Úr skinnunum voru skórnir gerðir, og allt heim-
ilisfólkið gekk á heimagerðum sauðskinns- eða leður-
skóm, og í skinnsokkum. Hér var um rnjög mikla