Heilbrigðismál - 01.12.1984, Blaðsíða 11

eðlilegar þroskabreytingar sem hún
sem heild eða einstaklingar innan
hennar ganga í gegnum.
4. Fjölskyldan sé vakandi fyrir ein-
kennum algengustu sjúkdóma á
hverjum tíma.
5. Fjölskyldan geti veitt ósjálf-
bjarga, sjúkum eða fötluðum með-
limum sent heima dveljast fullnægj-
andi umönnun.
6. Fjölskyldan þekki orsakasant-
hengi lifnaðarhátta og heilbrigðis
með hliðsjón af vellíðun og fyrir-
byggingu sjúkdóma.
7. Fjölskýldan viti hvaða heilbrigðis-
þjónusta er í boði og hvernig á að
hagnýta sér hana.
8. Fjölskyldan þrói, skilgreini og
noti styrkleikaþætti fjölskyldulífs.
9. Fjölskyldan þekki umhverfi sitt og
þá þjónustu, stuðning og tómstunda-
gaman sem í boði er á hverjum tíma.
Fræðsla sem tekur mið af fjöl-
skyldulífi er einn þátturinn í því að
efla samheldni og samábyrgð fjöl-
skyldunnar gagnvart heilbrigði.
Samstarf heilbrigðisstétta hvað varð-
ar heilbrigðisfræðslu er ákaflega
mikilvægt og ættu hjúkrunarfræð-
ingar ekki síst að hafa frumkvæði í
því efni.
Heimildir:
Guðrún Martcinsdóttir: Kcrfakcnningin - nota-
gildi í hjúkrunarfræði. Curator. 1. tbl. 1983.
Guðrún Martcinsdóttir: Fræðsla fyrir fjölskyld-
una. Tímarit FHH, 1. tbl. 1984.
Kristinn Karlsson: Jafnrcttiskönnun í Rcykjavík
1980-81. Jafnrcttisncfnd Rcykjavíkurborgar 1982.
Luis Pratt: Family structurc and cffcctivc hcalth
bchaviour. Houghton H. Comp. Boston, 1976.
Ráðstcfna um hcilsuvcrnd fjölskyldunnar. Fclag
háskólamenntaðra hjúkrunarfræðinga, 1979.
Sigurjón Björnsson: Börn í Rcykjavík. Iöunn,
1980.
Guðrún Marteinsdóltir, hjúkrunar-
fræðingur, MS, er dósent við náms-
braut í hjúkrunarfræði við Háskóla
íslands.
HEILBRIGÐISMAL 4/1984 1 1