Samtíðin - 01.07.1934, Qupperneq 6

S AMTÍÐIN
Ræktunin hefir kostað mikið
erfiði og fé. Innflutningur á út-
lendum áburði gefur nokkra hug-
mynd um ræktunina, hvenær hún
hefst fyrir alvöru og hve dýr hún
hefir verið. Það er rétt eftir síð-
ustu aldamót, sem byrjað er að
flytja inn tilbúinn áburð. Inn-
flutningurinn nemur nokkrum
hundruðum króna á ári fram yfir
stríðslok. Árið 1918 er þó aðeins
flutt inn fyrir 110 krónur, en smá
eykst svo, þangað til 1931 að
fluttur er inn útlendur áburður
fyrir 760 þúsundir króna. Meirl
og meiri vinna hefir á ári hverju
verið lögð í ræktunina.
Góður mælikvarði á því hve
jarðræktin hefir aukist mikið
síðari árin, eru dagsverk þau,
er Búnaðarfél. hefir veitt bænd-
um styrk fyrir. Mest hefir jarð-
ræktin aukist síðan jarðræktar-
lögin gengu í gildi 1923. Næsta
ár á undan eru dagsverk, sem
unnin eru við jarðrækt, rúm 100
þúsund, en fjölgar síðan mjög
ört og eru flest á árinu 1931,
þegar þau urðu um 760 þúsund.
Síðustu árin hefir kreppan aftur
dregið mjög úr jarðræktinni. —
Ræktunin hefir oi-ðið dýr, og þeg-
ar að því kemur, að nýræktin
fari verulega að gefa af sér og
borga sig, dynur kreppan yfir.
Sölutregðan og verðfallið verður
miklu meira en nokkrum hafði
getað dottið í hug. Féð, sem í
ræktunina hefir verið lagt, rentar
2
sig ekki, nýjar skuldir bætast við
og erfiðleikarnir aukast.
Samkvæmt skýrslum Kreppu-
lánasjóðs voru skuldir allra bænda
á landinu 1933 samtals rúml. 33
milj. kr. Tala bænda mun vera um
6800. Skuld á hvem bónda verður
þá um 4860 kr. til jafnaðar. Skv.
sömu skýrslum eru skuldlausar
eignir á hvern bónda til jafnaðar
4437 kr. Þeir eiga fyrir skuldum,
en mildar vaxta. og afborgana-
greiðslur eru þungar byrðar á
þessum erfiðu tímum.
Kreppulánin verða vafalaust
nokkur hjálp fyrir bændurna, en
varanleg hjálp verða þau ekki.
Eina varanlega hjálp landbúnaðai’.
ins er sú, ef hægt væri að auka
sölu á afurðum hans eða hækka
verðið. Horfurnar eru þó alt ann-
að en góðar á því að það megi
takast.
Saltkjötið, sem jafnan hefir
verið aðal útflutningsvara bænda,
reynist örðugTa að selja með ári
hverju. Bót er það að vísu, að
útflutningur á frystu kjöti hefir
mikið aukist síðari árin.
Útflutningur á saltkjöti hefir
verið sem hér segir um 7 undan-
farin ár:
1927 2570 þús. kg. á 0.70 kg
1928 2251 — — - 1.04 —
1929 2347 — — - 0.94 —
1930 2288 — — - 0.97 —
1931 1523 — — - 0.71 —
1932 1500 — — - 0.46 —
1933 757 — — - 0.63 —
Eins og af þessu sést, hefir út-