Samtíðin - 01.07.1934, Qupperneq 16

1
KÍNVER5KA 5TAF5ETNINQIN
Framh.
Einn hinn versti þröskuldur í
vegi hagnýtrar þekkingar, eitt liið
mesta böl í allri menningarstarf-
semi nútímans, eru þau kynstur
af dauðri og úreltri visku, sem
mannkynið er að dragnast með.
Þetta er að vísu ekki nýtt böl,
en þó verður það hvað þungbær-
ast nú, er þekkingarforði mann-
EFTIR HELQA HJÖRWR
kynsins hefir aukist svo geysilega
á öllum sviðum á skömmuni tíma.
Enginn einn maður getur lengur
komist yfir svo mikið sem ágrip
af þekkingu mannkynsins. Fyrý-
áratugum og öldum börðust menn
hins nýja tíma, sem þá var, fyrir
leyti um lífið að tefla. En þegar
Japanir nú fyrir nokkrum vikum
tilkynna stórveldum heimsins, að
þeir ki-efjist yfirráða yfir öllu
Kínaveldi, þá hlýtur samúðin að
þverra. Þeir reyna að vísu að
fóðra þessar kröfur sínar á ýms-
an hátt, til þess að þær líti sak-
leysislega út, og telja hér um ein-
tóma sjálfsvörn að ræða, eins og
endranær. En tilgangurinn er nú
orðinn of auðsær til þess, að hægt
sé lengur að fela hann bak við
gyllingar stjórnmálahræsninnar.
Japanir ætla að fara að láta
draum sinn um hið nýja „Róma-
12
veldi“ rætast. Vitaskuld geta þeir
ekki reist rönd við öllum heim-
inum, ef hann stendur einhuga á
móti.. En Japönum er kunnugt
um liin andstæðu öfl, sem alstað-
ar berjast nú um yfirráðin — þeir
treyst sundurþykki vestrænna
þjóða.
Hér skal engu spáð um það,
hvort líklegt sé, að heimsveldis-
draumur Japana rætist. En það
er bersýnilegt, að hér er við and-
stæðinga að etja, sem ekki hlýða
neinum vetlingatökum.
Axel Guðmundsson.