Samtíðin - 01.09.1943, Blaðsíða 10

6
SAMTlÐIN
isins eru hópölvanir í borg og hæ,
fjölgun launsala og alls konar spill-
ing. Væri oss þó þörf einhvers ann-
ars á þessum alvörutímum.
KAUPSÝSLUMANN liitti ég hérna
um daginn, og hann sagði:
„Ég er ekki hindindismaður, en ég
tel það borgaralega skyldu allra Is-
lendinga að drekka ekki frá sér vit,
meðan stríð stendur og erlent setulið
er i landinu. Oss mun ekki veita af
öllu því vili, sem guð hefir gefið oss,
ef vér eigum að komast klaklaust
út úr þessum ófærum. Þess vegna
tel ég það skyldu ríkisstjórnarinnar
að hafa áfengisútsölurnar lokaðar og
sjjorna við því af fremsta rriegni, að
Islendingar geti náð í áfengi.“
Þessi er skoðun vor Templara, og
sem betur fer eru það margir aðrir,
sem hugsa á þennan liátt.
En ég veit ekki, livort þeir eru
margir utan Reglunnar, sem hafa
gert sér grein fyrir því, hve vansæm-
andi það er fyrir þjóðina að reka
Áfengisverzlunina eins og gert hefur
verið.
Það var mikið talað um það einu
sinni, að bannlögin væri hættuleg
fvrir siðþroska manna. Þau væri
ekki virt, og af því mundi leiða, að
önnur lög yrði ekki virt heldur. En
halda menn nú, að það geri minna
til i þessu efni, að ríkið sjálft rekur
viðskipti, sem það hefir dæmt ó-
sæmileg? Er líklegt, að það fordæmi
verði til þess að auka siðþroska og
réttarmeðvitund borgaranna ?
Svari hver eins og hann telur sann-
ast og réttast.
Vér Templarar teljum, að aldrei
hafi hörmulegra né heimskulegra á-
stand ríkt í áfengismálunum lieldur
en ;nú, einmitt á þessum tímum,
þegar Islendingar þurfa á öllu sínu
viti að halda og allri þeirri varkárni
sem hugsazt getur.
JÖRGEN FRÁ HÚSUM;
Til Huldu
Nú blómin döggum-dreypt sér una á grund,
en dalurinn í örmum fjalla sefur,
og skuggsjár vatna spegla laufgan lund;
sem lítið barn í faðm sér nótt mig vefur.
Hér andar golan um mig fersk og hlý,
og ásjón Guðs mér skín í hverju blómi.
Á hverju vori veröld birtist ný,
er vötn í þeynum kveða sigurrómi.
i*“ ■V ■ <*íK
Ég ætla að vaka úti í grænum lund
og una með þér, Hulda, glaðar stundir.
Og hérna vil ég hinzta festa blund,
og hníga, þegar sólin gcngur undir.
Tilkynning frá náttklúbb var á
þessa leið: „Stjórn náttklúbbsins á-
skilur sér rétt til að banna hverri
þeirri stúlku, er hún telur of sið-
sama, aðgang að klúbbnum.
— Ég skal eftirleiðis ekki fara
mér að neinu óðslega, sagði inn-
brotsþjófurinn, þegar læknir hans
ráðlagði honum að taka sér hvíld
frá störfum heilsunnar vegna.
Vísan mín er reikult rím,
rifnuð upp að framan.
Ivomdu með þetta kalda lím
og klístraðu henni saman.