Samtíðin - 01.09.1943, Blaðsíða 17
SAMTÍÐIN
13
rauii í hverju hefti. Verða hér í hvert
sinn lagðar fyrir menn 5 spurningar
viðvíkjandi íslenzkum hókmenntuni,
en svörin verða liirt annars staðar
í sama liefti. Vér væntum þess, að
þessi viðleitni vor í þá átt að beina
huga manna að merkasta menning-
ararfi þjóðarinnar, megi verða til
þess, að menn fari þá fremur að lesa
það, sem til er vitnað, og haldi svo
áfram að auðga anda sinn við hina
óþrotlegu lind hókmennta vorra. Það
eru íslenzk skáld, sem bezt hafa
sluðlað að varðveizlu tungu vorrar
og j)ar með sjálfsmeðvitund þjóðar-
innar. Það voru íslenzk skáld, sem
áttu sér aflögu þrótt til þess að skapa
menningarverðmæti, þrátt fyrir örð-
uga lífsbaráttu. Til þeirra er oft leit-
að á hátíðum og tyllidögum, þegar
haldnar eru alls konar ræður og lof-
gerðir. Á skáld vor er hent, þegar
reynt er að sýna þjóðarverðmæti vor
erlendis. Fégræðgi þeirrar kynslóðar,
sem nú hyggir Island og glatað hefur
i hili allmiklu af dómgreind sinni
við klið hinnar sviknu og hlóði drifnu
koparmyntar, sem nú flæðir hér }7fir,
hefur gert oss að viðundri í augum
siðmenntaðra manna. En látum það
aldrei á sannast, sem um oss var
sagl í erlendu hlaði ekki alls fyrir
löngu. Þar stóð eitthvað á þessa
leið: „Sprengjunum rigndi yfir Eng-
lendinga, og þeir fundu sál sína.
Pcningunum rignir yfir íslendinga,
og þeir glata sál sinni.“
Þjóð, sem hættir að leggja rækt
við andleg verðmæti sín og gleymir
því, sem horið hefur uppi menningu
hennar öldum saman, er sannarlega
í mikilli hættu stödd. S. Sk.
Bókmenntagetraun
Samtíðarinnar
Hvaða sltáld hafa ort eftirfarandi
ljóðlínur, og úr hvaða kvæðum
þeirra eru þær? Svörin eru á hls. 29.
1. „Skal hann ei bráðum hruna í
tún ?“
2. Auðugt nóg er ísland
af ýmsu, er vantar Holland.
3. í skaparans nafni ýtt var út
opnu skipi, er leyst var festi.
4. Eg er eins og kirkja á öræfa tind,
5. Rauðu skarlati skríðzt
hefur skógarins flos.
EITT SINN, er Egge'rt Stefánsson
söngvari hélt kirkjuhljómleika
norðan lands, veitti hann því atliygli,
að á fremsla hekk sat litil stúlka
við ldið móður sinriar, og horfði hún
aðdáunaraugum á söngvarann. ó-
sjálfrátt fór Eggerti að verða hlýtt lil
þessa söngelska harns. En skýring-
una á söngelskunni fékk Eggert, er
söngnum var lokið og fólkið fór út
úr kirkjunni. Þá heyrði hann litlu
stúlkuna segja við móður sína:
— Mamnia, mikið voðalega liefur
maðurinn fallega járntönn, þegar
hann syngur.
(Úr syrpu Hans klaufa).
LEITIÐ UPPLÝSINGA UM VÁ'IRYGG-
INGAR HJÁ:
Nordisk Brandforsikring A/S
Aðalumboð á íslandi Vesturgötu 7. Reykja-
vík. Sími 3569. — Pósthólf 1013.