Samtíðin - 01.03.1951, Síða 17

SAMTÍÐIN
13
vel fágætar útlendar bækur, því að
eigandinn hefur á utanferðum sín-
um ekki látið undir höfuð leggjast að
heimsækja marga fornbókasala. „Hjá
einum þeirra fékk ég þessa fyrir
lágt verð“, segir hann og dregur
fram ágætt eintak af „Islenzkum
fornkvæðum“ í útgáfu þeirra Svend
Grundtvigs og Jóns Sigurðssonar.
Þegar ég sé, hvílíkar úrvalsbækur
á ýmsum tungumálum hér eru sam-
an komnar, vaknar hjá mér grunur
um, að eigandinn safni einkum hók-
um, sem hann langar til að lesa, en
alls ekki öllu, sem unnt er að ná í,
eins og ýmsir bókasafnarar. Hann
segir það rétt til getið og trúir mér
um leið fyrir því, að stundum sé nú
næsta lítið næði hjá sér til lestrar.
Þegar ég spyr hann, hvaða islenzk
ljóðskáld hann lesi að staðaldri,
nefnir hann þrjú: Matthías, Einar
Ben. og Stephan G.
Við kaffiborðið, rétt áður en við
Egill kvöddumst, sagði hann, er talið
harst aftur að Selfossbyggð:
„Að mörgu leyti hefur þróunin
hér, eins og víðar á landinu, verið
ánægjuleg síðustu árin. Má segja, að
framfaramálum okkar taki að miða
verulega áleiðis eftir 1927, er farið
var að beina miklu meira fjármagni
en áður til eflingar sveitabúskapn-
um. En meginundirstaða velmegunar
hér um slóðir var Flóaáveitan og
stofnun Dtbús Landsbanka Islands
á Selfossi, sem jafnan hefur verið
rekið með skilningi á þörfum bænda
og velvilja í þeirra garð. En ég vil
í þessu sambandi segja það, að vega-
mál okkar eru í algerlega ófullnægj-
andi ástandi. Þegar á það er litið, að
□ LFUSÁRBRÚIN í a AKSÝN LEIFAR GÖMLU BRÚARINNAR.