Samtíðin - 01.04.1955, Blaðsíða 22

18
SAMTÍÐIN
Sawn tiðarhjón in
Framh.
LlFIÐ GENGUR sinn vanagang.
Þó er það aldrei eins, heldur auðugt
og margbreytilegt eins og mannver-
urnar sjálfar. Tilbreytingarleysi
hversdagslífsins er ekki eins hræði-
legt og við viljum vera láta. Sam-
tíðarhjónin eru eins og fólk er flest,
og við fylgjumst með þeim í bliðu
og stríðu. Fylling timans er komin
— sem sé sá timi, er lítilli mannveru
er ætlaður til þroska i móðurkviði.
Hins vegar er ekki svo ýkjalangt
liðið frá brúðkaupinu, en það út af
fyrir sig gefur til kynna tíðarandann
í dag. Við höfum harla litið lagt til
þeirra mála, því að hver er kominn
til þess að segja, hvað sé rétt og
hvað sé rangt? — Þess skal að lok-
um getið, að samtíðarhjónin vilja
láta kalla sig Svölu og Krumma.
(Myrkur).
Hún (Stynur): Ó!
Hann (Byltir sér í rúminu).
Hún (Stynur hærra): Æ! Ó!
Krummi vaknaðu. Það er byrjað. ó!
Hann: Byrjað? (Rumskar. Rís upp
við dogg. Kveikir. Lítur á úrið):
Hún er ekkert orðin. Utvarpið byrjar
ekki -— (Gerir sig líklegan til að
slökkva aftur).
Hún (Stynur): Ó! —Slökktu ekki.
Þú verður að fara á fætur strax.
Hann (Lítur undrandi á hana):
Jú, en klukkan er ekki nema þrjú! —
Þú ert þó ekki orðin---
Hún: Ég hugsa, að það sé alveg
að koma. Ó! Nú kemur það aftur! Ó!
Hann: Rýkur upp i dauðans
ofboði, þvi að loksins hefur runnið
upp fyrir honum ljós): Á ég að
hringja upp á spítala?
Hún: (Svarar honum ekki strax,
en byltir sér í rúminu og stynur):
Já, hringdu. — — Kannske fæ ég
ekkert pláss.
Hann (Þýtur eins og byssubrennd-
ur inn i stofu og hringir, en meðan
á samtalinu stendur, kallar hún).
Hún: Ó. Krummi! Vatnið! Vatnið
er að koma!
Hann (I símann): Augnablik. Það
flóir allt í vatni. Það hefur víst runn-
ið út úr baðkerinu upp á lofti. —
Skundar inn í svefnherbergið og
lítur upp í loft): Ég sé ekkert vatn.
Hún! Ó! Krummi. Ég er alveg á
floti! — Þú verður að ná i ljósmóð-
ur, ef ég kemst ekki upp eftir.
Hann (Ráðalaus. Stendur á miðju
gólfi i röndóttum náttfötum. Ufinn
og fölur af ótta við eitthvað, sem
honum er með öllu ókunnugt um.
Allt í einu man hann eftir símanum,
sem hann hljóp frá í miðju samiali,
fer inn i stofu og tekur upp heyrnar-
tólið): Halló! Halló — Ó, hver fjár-
inn — það hefur farið úr símanum.
(Hringir aftur, en nú er númerið á
tali). Á tali! (Kallar i Svölu sína):
I hvaða Ijósmóður á ég að hringja?
Hún (Kallar): Það er alveg sama.
Vertu bara fljótur. — Ó! Nú kemur
það aftur!
Radartæki, Asdictæki, Dýptarmælar, Dýpt-
armælapappír, Segulbandstæki, Segul-
bönd, Kvikmyndavélar, Útvarpsviðgerðir.
FRIÐRIK Á. JONSSON
Sími 4135. Garðastræti 11. Reykjavík.