Samtíðin - 01.06.1955, Side 7
5. hefti 22. árg,
Nr. 213
Júní 1955
TlMARIT TIL SKEMMTUNAR OG FRÖÐLEIKS
SAMTÍÐIN kemur út mánaðarlega nema í janúar og ágúst. Ritstjóri: Sigurður Skúla-
son, sími 2526, pósthólf 75, Reykjavík. Árgjaldið, 35 kr. (erlendis 45 kr.), greiðist
fyrirfram. Áskriftir miðast við síðustu áramót. Áskriftargjöldum veitt móttaka i Bœk-
ur og ritföng hf., Austurstræti 1 og bókabúðinni á Laugav. 39. — Félagsprentsm. hf.
-sdlbert Cjuhnundiion:
Agalcrsið stendur ísl. kiiattsprriin iyrir [irifuiii
ALBERT GUÐMUNDSSON, knattspyrnu-
kappinn okkar, er nýlega alkominn lieim
eftir að hafa unnið það einstæða afrek að
vera í 10 ár í fremstu röð atvinnuknatt-
spyrnumanna erlendis, en þar þykir það
tíðindum sæta, ef afburða knattspyrnu-
menn fá haldið velli á hátindi frægðar
sinnar lengur en 2—3 ár. Samtíðin hitti
Albert sem snöggvast að máli á dögunum
í skrifstofu hans í Vonarstræti 12, þar
sem hann hefur stofnað heildverzlun, og
bað hann að láta í ljós álit sitt á íslenzkri
knattspyrnu. Honum fórust þannig orð:
„Ég hef ekkert séð til íslenzkra knatt-
spyrnumanna síðustu árin annað en sein-
ustu leikina, sem fóru fram hér í Reykja-
vík haustið 1954. Það, sem mér fannst þá
tilfinnanlega á skorta, var viðunandi knatt-
meðferð og nægilegt þol leikmannanna. En
hvort tveggja stafar af æfingarleysi. Eftir
að hafa síðan kynnt mér, hverjir hafa
haft á hendi þjálfun liðanna og gengið úr
skugga um, að þar hafa einungis verið að
verki 1. flokks innlendir og erlendir þjálf-
arar, kenni ég því hiklaust um, að leik-
menn okkar hafi yfirleitt ekki lagt sig
nægilega fram við það, sem þjálfarar
þeirra hafa sagt þeim að gera. Hér er því
blátt áfram um agaskort að ræða. Það
er hann fyrst og fremst, sem stendur
knattspyrnu okkar fyrir þrifum, eins og
nú standa sakif. En meðan íslenzkir
knattspyrnumenn finna ekki almennt hvöt
hjá sér til að hlýða bókstaflega kenning-
um þjálfara sinna, má segja, að því fé og
þeim tíma, sem í þá er eytt, sé á glæ
kastað.
Til þess að knattspyrna okkar komist á
viðunandi stig, þarf sérhvert ísl. knatt-
spyrnufélag að velja úr hópi manna sinna
sem svarar einu kappliði (11 mönnum)
að viðbættum 3—4 varamönnum og skapa
sér þannig úrvalslið. Með því er hægt að
losna við þá menn, sem reynslan hefur
sýnt og sannað að hafa ónóga hæfileika
til að verða nokkurn tíma úrvals knatt-
spyrnumenn. Að því búnu getur þjálfar-
inn einbeitt athygli sinni eingöngb að
þeim mönnum, sem skilyrði hafa til að
ná góðum árangri. En eins og sakir standa
eru hér að æfingum allmargir léttúðugir
menn, sem alls ekkert erindi eiga í úrvals-
lið. Með návist sinni og galgopahætti geta
þess háttar menn jafnvel orðið til þess að
lama áhuga góðra þjálfara og eyðileggja
samleik heildarinnar.
En — bætir Albert við — ég hef að
undanförnu gert mér far um að kynnast
ungum, ísl. knattspyrnumönnum og kom-
izt að raun um, að með söniu þjálfurum og
áður og þeirri aðferð, sem ég hef bent
hér á, þarf knattspyrna okkar ekki að
kvíða framtíðinni."
Ætla má, að ísl. knattspyrnumenn taki
tillit til framangreindra ummæla Alberts
Guðmundssonar.