Morgunn - 01.12.1946, Síða 6

76
MÖRGUNN
umsen stjórnaði umræðunum, sem voru fjörugar og komu
víða niður. Það var samhuga álit allra, sem tóku til máls,
að enda þótt margar samverkandi aðferðir væru nauð-
synlegar til þess að kynna spíritismann, ávinna honum
skilning, samúð og fylgi, þá gæti hreyfingin ekki átt sér
langa framtíð sem lifandi málefni án starfs miðlanna og
sífeldrar þjálfunar nýrra miðla. Sókn efnishyggjunnar í
öllu vísindastarfi og athafnalífi mannanna er sterk og ó-
vægileg, og má telja að hún móti líf einstaklinga og heilla
þjóða. Kirkjan, sem öldum saman hefir leitast við að hamla
upp á móti, veitir að vísu fró og fullnægju mörgum þeim,
sem þegar hafa öðlast einlæga og óskilorðsbundna trú. Hin-
ir, sem ganga með Tómasareðlið í vitund sinni, eru þó langt
um fleiri. Áþreifanlegar, óvéfengjanlegar sannanir fyrir
framlífinu geta hjálpað þessum mönnum, bæði lærðum
og leikum. Þess vegna getur starf miðla og spíritisminn,
hófsamlega og samvizkusamlega ástundaður, orðið mönn-
um ómetanleg hjálp og greitt veg kirkjunnar í viðleitni
hennar að hverfa hugum manna, ekki frá hversdagsleg-
um athöfnum og nauðsynjum þessa lífs, heldur til æðri
skilnings á gildi þessa lífs einnig fyrir hið tilkomanda. Þess
vegna þarf að mæta Tómasareðlinu með réttum aðferð-
um: sönnunum fyrir framhaldslífinu og aftur sönnunum.
Um þetta voru allir á einu máli. Hins vegar varð Ijóst við
þessar umræður ýmis konar munur á kennisetningum, blæ
og stefnu hreyfingarinnar á Norðurlöndum, og verður
nánar minnzt á það síðar í þessu máli. 1 lok samkomunnar
las söngkonan Aase Wallenström snilldarvel kvæðið
„Svanirnir fimm“, tileinkað Norðurlöndum, eftir Seedorff
Pedersen.
Fánar landanna, sem áttu fulltrúa á fundinum, prýddu
fundarsalina.
Tvær almennar samkomur voru haldnar síðar í vikunni,
á mánudag og miðvikudag. Þar fluttu hinir erlendu gestir
frá Svíþjóð og Finnlandi erindi um reynslu sína og um
hreyfingu spíritismans í löndum sínum. Einkum voru