Morgunn


Morgunn - 01.12.1946, Síða 41

Morgunn - 01.12.1946, Síða 41
MORGUNN 111 sem var fyllilega spíritiskt fyrirbrigði, er jafnframt sann- ar merkilegan skyggnihæfileika hins ósýnilega auga undir- vitundar persónuleikans. Ég hafði um hríð haft sjúkling einn, er við skulum nefna Smith, til meðferðar, hann þjáðist af einkennilegum sjúkdómi. Liðamót hans stirðnuðu svo að hann fékk hvorki hreyft legg eða lið, né litið við, og var næstum því búinn að missa málið. Mér hafði tekizt að koma liðamótum hans í lag; hann gat nú matast og gengið upp stiga og bjargað sér að mestu hjálparlaust. Mér var ljóst, að hægt mundi að veita honum fullan og varanlegan bata, ef hann vildi leyfa mér að dásvæfa sig, en til þess var hann ófáanlegur. Ég ætlaði að fara að vekja máls á þessu að nýju, er Arthur, gamall sjúklingur minn, kom óvænt inn til okkar, en hann hafði ekki heyrt neitt af samtali okkar. Mér þótti bera vel í veiði, sagði Smith hvað mér hefði tek- izt að gera fyrir piltinn í dásvefni, og bauðst nú til að sýna honum, hve einfalt það væri að láta svæfa sig. Smith virt- ist hafa áhuga fyrir þessu og bað mig, er hann var sofnað- ur, að láta sig heyra, hvers hann kynni að verða var í dá- svefninum. Hve margir menn eru hérna í herberginu? spurði ég. Þrír, gamli maðurinn, þú og ég. Sérðu fleiri? spurði ég. Enga aðra, svaraði hann. Mér datt nú Japaninn í hug og spurði: Sérðu nokkura andaveru inni hjá okkur? Já. Hvar? Á bak við stól gamla mannsins. Hvað geturðu sagt okkur um hana? Þetta er gamall maður, hann hefur sítt alskegg, og hár hans er næstum hvítt. Hann skiptir þvi í miöju, það er þunnt uppi á höfðinu, en þykkara kringum eyrun. Hann er í svörtum, síðum fralcka. Hann leggur hægri höndina á öxl gamla mannsins og er að tala við hann. Hann segir: „Hvers vegna ferðu ekki að ráðum Erskines, hann getur veitt þér fullan bata, ef þú vilt fara að ráðum hans. Þú veizt, að þér er óhætt að fara eftir ráðum mínum, ég veit, hvað við á“. Nú er hann farinn". Ég vakti piltinn og hann hélt heim til sín án þess að ég segði honum þá, hvað hann hefði séð og hvað hann hefði sagt okkur. Smith sat hugsi
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.