Morgunn - 01.12.1946, Side 48

118
MÖRGUNN
rannsóknum. Og óhikað beini ég þeim til yðar allra, sann-
færður um, að þær eru líklegar til að geta orðið yður
hagnýtur efniviður til hugleiðinga um undursamlega
hæfileika mannsandans, yðar sjálfra. Og í öðru lagi til
hugleiðinga um nýjar dásemdir guðdómlegrar opinberun-
ar í djúpum mannlegs vitundarlífs".
Austurrískui hershöictingi,
sem var ákveðinn andstæðingur hverskonar dulrænna mála,
segir frá því, að er hann var mjög veikur, hafi hann skyndi-
lega staðið utan líkamans og séð lækninn gera aðgerð
á líkamanum, sem lá í rúminu. Hann fann sig frískan og
sterkan og eins og yngri en hann var í raunini. En skyndi-
lega dróst hann að líkamanum aftur og þá hófust þján-
ingarnar aftur.
„Nú mega menn segja hvað sem þeir vilja. Fyrir mig
er spurning dauðans leyst. Nú veit ég, að enginn dauði er
til“, segir hershöfðinginn í niourlagi frásagnarinnar.
Þýzki sálarrannsóknamaðurinn dr. E. Mathiesen birti
þessa frásögn ungrar stúlku, sem féll í vatn og var því
nær drukknuð:
„Mér fannst eins og ég væri að baða mig í dýrlegum,
gylltum ljósstraumi, en á næsta augnabliki sveif ég í loftinu
og sá fyrir neðan mig, djúpt niðri í öldunum, líkama minn.
Ég virti hann fyrir mér sársaukalaust. Það var eins og h’ann
kæmi mér ekki lengur við“.