Morgunn - 01.12.1946, Side 57

MORGUNN
127
burðir á Ránargötu 6 a sameiginlegt, að bæði ég og pilt-
arnir komum á undan okkur á þann stað, sem við ætluðum
til, þeir heyranlega, en ég sjáanlega.
1 XIX. árg. Morguns sagði Katrín Smári frá því, er hún
og vinstúlka hennar sáu séra Kristin Daníelsson í tvífara-
líkamanum á Hallormsstað. „Var hann yfirhafnarlaus og
berhöfðaður, eins og hitt fólkið, sem á eftir kom. Leit hann
lauslega í kringum sig, eftir að hann var kominn inn
Þeir voru þá að ganga inn í húsið, Einar H. Kvaran og
Isleifur Jónsson. En séra Kristinn var þennan dag staddur
í sumarbústað innan við Reykjavík, glaðvakandi.
Þetta, að tvífari séra Kristins leit í kringum sig, bendir
á sjálfstæða hugsun tvífarans og er athyglisvert.
Þá er í XVI. hefti Morguns sagt frá því, er frú Gíslína
Kvaran sá séra Ilarald Níelsson koma „á undan sér“ inn
í borðstofu þeirra hjóna hér í bæ. Kom séra Haraldur rétt
á eftir og var „glaðvakandi", er tvífari hans sást, ekki síð-
ur en séra Kristinn og ég.
Úr þvi að ég fór að segja frá þessu um tvífarann minn,
ætla ég að drepa á annað „ferðalag" hans. En þá mun ég
hafa verið sofandi.
Anna dóttir mín sigldi til Kaupmannahafnar í sumar.
Þegar hún var nýkomin þangað, kom fyrir hana atvik,
sem hún lýsti í bréfi til min. Hún segist hafa glaðvaknað
kl. 5 um morgun (klukkan er þá 3 hér) og heyrði mig
ávarpa sig. „Mér fannst þú vera rétt fyrir ofan höfuðið
á mér“, skrifaði hún.
Það er ekki óalgengt, að mönnum finnist návist ein-
hvers, án þess að skynfærin komi þar til greina. Ýmsir
munu kannast við frásögur Hermanns Jónassonar, frá
Þingeyrum, af slíkri reynslu minni. Það hefur einnig kom-
ið fyrir mig og mjög svipað því, sem Anna dóttir mín
segir frá.
Svo bar við einn morgun snemma, að ég glaðvaknaði
snögglega í rúmi mínu á Tindastóli í Vestmannaeyjum og
heyrði þá greinilega konu mína kalla á mig með nafni. Ég