Morgunn - 01.06.1956, Síða 26

20
MORGUNN
Eina klaustrið, sem nú er á íslandi, Karmelsystra-
klaustrið í Hafnarfirði, er af þeirri grein klaustra, sem
telja má Teresu höfund að. Hitt er mér ekki kunnugt,
hvort andi hennar lifir þar innan klausturmúranna, eða
lífi hennar er lifað þar.
Teresa var afburðakona um flest. Vitsmunir hennar
voru miklir. Þrek hennar var næstum ótrúlegt. Andríki
hennar var glæsilegt. í sál hennar brann til dánardægurs
eldlegur áhugi, sem bar hana fram til sigurs þar, sem
flestir aðrir hefðu beðið ósigur. Sá heilagi eldur brann í
sálu hennar enn, þegar hún andaðist 67 ára gömul. Og yfir
henni hvíldi þá enn sá yndisþokki hinnar ungu aðalsmeyj-
ar, sem hálfri öld áður hafði hitað hjörtum ungra manna,
og þó var líkami hennar þá orðinn eins og visið strá.
Teresa var fædd í bænum Avila á Spáni 28. marz árið
1515, af virðulegri, gamalli, spánskri aðalsætt. Móðir
hennar dó kornung frá mörgum börnum, en hin spánska
lund var létt. Þjóðin var stórauðug á þeim tímum og vold-
ug, og í sjálfsævisögu sinni segir Teresa frá hinu létta og
glaða æskulífi sínu í föðurhúsunum. Sjálfsagt hefir
snemma borið á gáfum hennar, því að hún fékk að læra
mikið og las kynstrin öll af ýmiskonar bókum, eftir því
sem þá gerðist. Á æskuárum skrifaði hún smásögu, sem
vakti allmikla athygli, bæði vegna ritsnilldar og eins vegna
þess, að spönsk stúlka skyldi ráðast í það djarfa verk, að
skrifa skáldsögu.
Bernskan leið við gleði og glaum í þessu barnmarga og
glæsilega aðalsmannsheimili. Æskuárin runnu upp, og í
ævisögu sinni segir Teresa: „Ég fór að hugsa mikið um
fötin mín. Mig fór að langa til að líta vel út í augum ann-
arra. Ég lagði mikla rækt við hendur mínar og hár og ég
notaði ilmvötn, andlitsfarða og hvers konar hégóma“.
Æskuheimilið hennar fylltist af ungum aðdáendum.
Yndisþokki hennar, fegurð, gáfur og geislandi æskufjör
var beinlínis haft að orðtaki, en hreinleika hennar efaði
enginn, og hún var hamingjusöm stúlka. Framtíðin virt-