Morgunn - 01.06.1959, Blaðsíða 79

MORGUNN 73
þeirra inn á þær brautir, sem kristindómurinn boðar og
þó draga úr flutningi orðsins?
1 allri háreysti tímans og hinni köldu efnishyggju þrá
mennirnir innst inni kyrrð og fegurð. Þeir þrá að eiga
kyrra stund fjarri öllu veraldarvafstrinu, og þótt ein-
staklingshyggjan sé rík þá býr vissulega mörgum sú þrá
í brjósti, að njóta slíkrar kyrrðarstundar í samfélagi við
aðra. í langflestum mönnum leynist einhver tilhneiging
til dulúðar. Það er unnt að finna þeirri tilhneigingu full-
nægingu með ýmsu móti. F-agur söngur, mild ljós, reyk-
elsisilmur, helgimyndir eða jafnvel húsið, sem dvalizt
er í, orkar oft sterkar á hugann en jafnvel hin ágætasta
prédikun. Vitrir menn hafa sagt, að sjálf húsagerð kirkj-
unnar væri einn þáttur guðsdýrkunarinnar. Og ef brotið
væri gegn þeim lögmálum, sem þar eiga að drottna, og
kirkjuhúsið reist í öðrum stíl, yi'ði þar aldrei um sanna
guðsdýrkun að ræða. Ég get ekki fært rök að þessari
skoðun og veit í sjálfu sér ekkert um sannindi hennar,
en ég get vel trúað því, að þarna sé farið með rétt mál,
og fer þar nokkuð eftir þeirri reynslu, sem ég hefi af
heimsókn í ýmisleg kirkjuhús, og ég býst við, að þér
bafið mörg kannað eitthvað í þá áttina.
Efnishyggja 19. aldarinnar gekk hart fram gegn hvers-
konar dulhyggju. Kirkja mótmælenda hefir einnig gengið
lengra en góðu hófi gegnir í að nema brott ýmsar um-
búðir guðsþjónustunnar, sem gerðu hann hátíðlegri,
sennilega af einhverjum misskildum ótta við áhrif ka-
þólsku kirkjunnar. Guðsþjónusta orðsins skírskotar fyrst
og fremst til skilningsins, en vantar oss ekki einmitt
eitthvað, sem orki beint á hjartað. Eitthvað, sem getur
sameinað alla þá, sem innan veggja eru, hvort sem þeir
hallast fremur að þessari skoðun kenninganna eða hinni,
en eru þó eins hugar í lotningunni fyrir hinum æðsta
guðdómi og kærleiksboðun Krists. Og vafalaust er, að
guðsþjónustan yrði áhrifameiri, fengi fleiri mönnum
fagnaðar, ef þeir væru sjálfir að einhverju leyti þátt-