Morgunn - 01.06.1959, Blaðsíða 11

MORGUNN
5
brögðum og fá menn til þess að bera saman trúarbrögð-
in hleypidómalaust, svo að skynsamleg og fordómalaus
samskipti ólíkra trúarbragða geti hafizt. Brezka kirkjan
hefir sérstöðu um það, að um helgisiði og kirkjuskipan
stendur hún á milli mótmælendakirknanna og þeirrar
rómversk-kaþólsku, og samkvæmt gamalli erfð og hefð
telur hún sig geta borið sáttarorð milli þessara höfuð-
andstæðinga innan kristinnar kirkju. Þess-
Kirkjuleg ari köllun sinni vill biskupakirkjan enska
eining vissulega vera trú, og er hlutverkið milcið
og fagurt. Þessvegna vakti það athygli og
nokkra furðu, þegar fulltrúi erkibiskupsins í Kantara-
borg við nýafstaðna biskupsvígslu hér í dómkirkjunni
gat ekki verið til altaris með lúterskum mönnum í lok
vígsluathafnarinnar. 1 góðviljuðum ókunnugleika rýmdu
íslenzkir prestar fyrir honum stað, þegar kropið var, en
brezki fulltrúinn gat ekki þekkst það boð og kraup einn
sér á kórgólfinu, meðan aðrir voru til altaris. „Allir eiga
þeir að vera eitt“, er haft eftir honum, sem sakramentið
er í sérstökum skilningi helgað og helgar það sjálfur með
heilagri návist sinni. Mikið virðist hin jarðneska kirkja
hans eiga af honum ólært enn.
Að sjálfsögðu fylgdust menn mjög með biskupskjör-
inu, sem fram fór hér á liðnum vetri. Um úrslit biskups-
kjörsins voru menn eðlilega ekki á einu máli. Það voru
menn ekki við hin fyrri biskupskjör, og svo er enn. En
einhuga eiga menn að vera um það, að biðja blessunar gáf-
v'oum og vel lærðum manni, sem til bislcupsdóms hefir
valizt. Hann á mikið verk og vandasamt fyrir höndum.
I fyrsta sinn á þessari öld verður það að þessu sinni ekki
sagt, að til biskups hafi valizt maður úr hinum frjáls-
lynda armi kirkjunnar. í sambandi við biskupskjörin
gerðist sitt hvað það, sem almenningur átti
Forspil erfitt með að átta sig á. Að venju var efnt til
prófkjörs meðal prestanna, svo að þeir gætu
betur átt samstöðu um þá menn, er líklegastir væru.