Morgunn - 01.06.1959, Blaðsíða 17

MORGUNN
11
menntalegs eðlis, sem hann og gjörði. Hann ritaði marg-
ar sögulegar skálclsögur, og fékkst við leikritagjörð. Öfl-
uðu þessi ritverk honum mikillar viðurkenningar, en
sjálfum sárnaði honum að almenningur mat mest Sher-
lock Holm.es sógurnar, og beinlínis heimtaði að fá meira
af því taginu. Er það víst einsdæmi, að rithöfundur
neyðist til þess að endurvekja sögupersónu, sem allir
héldu dauða. En það var nú einmitt það, sem Sir Arthur
varð að gjöra. Nú kom ný Sherlock Ilolmes saga, og þá
hafði söguhetjan bjargazt á ótrúlegan hátt, er hann féll
fram af klettasnösinni. Hann var nú í fullu fjöri kominn
fram á sjónarsviðið á ný, jafnvel ennþá skarpari en
nokkru sinni fyrr, er hann var að fást við að brjóta ýms
glæpamál til mergjar og finna hina réttu sökudólga. Var
þessu mjög vel tekið af hinum geysifjölmenna lesenda-
hópi, og bækurnar seldust í stórum upplögum.
Þegar Conan Doyle var um þrítugt kvæntist hann fyrri
konu sinni; eignuðust þau einn son, Kingsley. Nokkru
áður hafði Conan Doyle farið til Vínarborgar, til sér-
náms í augnlækningum. Þessi sérþekking hans á augn-
sjúkdómum átti löngu seinna sinn þátt í því, að sanna
sakleysi eins af skjólstæðingum hans, og mun ég síðar
víkja að því.
Brátt kom að því, að Conan Doyle hætti læknisstörfum,
því að ritstörfin tóku hug hans allan. Varð hann á
skömmum tíma auðugur maður, og frægð hans barst
viða um heim. Árið 1894 fór hann fyrstu ferð sína til
Bandaríkjanna. Það var 11 árum eftir að fyrsta smásaga
hans birtist á prenti Á þessari ferð sinni las hann upp
úr verkum sínum, og fólk streymdi í samkomuhúsin til
þess að sjá og heyra þennan fræga mann. Hann átti eftir
að koma til Bandaríkjanna síðar, en í allt öðrum er-
indum.
Arthur Conan Doyle var auk rithöfundarhæfileika
gæddur óvenjumiklu þreki, andlegu og líkamlegu. Bar-
áttumaður var hann af guðs náð, og vildi af fullri ein-